Όταν μιλάμε για πλαστική σαλπίγγων, εννοούμε τις χειρουργικές πράξεις που μπορούμε να κάνουμε για να αποκαταστήσουμε την ανατομία και τη διαβατότητα των σαλπίγγων μιας γυναίκας.
Οι σάλπιγγες της μήτρας είναι τα σωληνοειδή όργανα τα όποια συνδέουν τις ωοθήκες με τη μήτρα και μέσα σ’αυτές θα συναντηθούν τα σπερματοζωάρια και το ωάριο για να γίνει η γονιμοποίηση, την περίοδο των γόνιμων ημερών της γυναίκας.
Όπως είναι κατανοητό, εάν οι σάλπιγγες δε λειτουργούν σωστά ή είναι «βουλωμένες», η συνάντηση αυτή δε μπορεί να γίνει και κατά συνέπεια η σύλληψη καθίσταται αδύνατη, ακόμα και αν η ποιότητα του σπέρματος είναι φυσιολογική. Είναι αυτό που λέμε σαλπιγγικός παράγοντας, στη γλώσσα της διερεύνησης της υπογονιμότητας ενός ζευγαριού. Είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους για τον οποίο υπογόνιμα ζευγάρια οδηγούνται στην εξωσωματική γονιμοποίηση.
Η διάγνωση γίνεται κλασσικά με τη μέθοδο της υστεροσαλπιγγογραφίας, ενώ υποψίες μπορεί να έχει ο γυναικολόγος στο ιατρείο με τον υπερηχογραφικό έλεγχο.
Οι συχνότερες αιτίες που ευθύνονται για τη μη σωστή λειτουργία των σαλπίγγων είναι μικρόβια που προκαλούν λοιμώξεις της πυέλου, όπως τα χλαμύδια, ο γονόκοκκος και άλλα λιγότερο συχνά μικρόβια. Αυτές οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες (σαλπιγγίτιδες), προκαλούν φλεγμονές στην κοιλιά εσωτερικά, καταστρέφουν τις σάλπιγγες με τη δημιουργία συμφύσεων. Ακόμα και μια σκωληκοειδίτιδα μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία των σαλπίγγων.
Άλλη συχνή αιτία είναι η ενδομητρίωση, η οποία επίσης με το μηχανισμό της τοπικής φλεγμονής αλλά χωρίς μικροβιακό παράγοντα, δημιουργεί συμφύσεις.
Επιπλέον, οποιαδήποτε προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στην πύελο με τη μέθοδο της λαπαροτομίας (ανοικτό χειρουργείο) μπορεί να έχει επιπτώσεις στη διαβατότητα των σαλπίγγων.
Όταν λοιπόν η γυναίκα βρίσκεται σε αναπαραγωγική ηλικία και οι σάλπιγγες δεν είναι διαβατές, η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μία από τις λύσεις που προτείνεται στη γυναίκα για την επίτευξη της εγκυμοσύνης.
Μια άλλη λιγότερο διαδεδομένη λύση όμως μπορεί να είναι η χειρουργική αποκατάσταση των σαλπίγγων, δηλαδή η πλαστική σαλπίγγων.
Πλέον με τη μέθοδο της λαπαροσκόπησης, ο χειρουργός γυναικολόγος μπορεί να «επισκευάσει» τις σάλπιγγες, όσο βέβαια το επιτρέπουν οι βλάβες, με νοσηλεία μιας ημέρας και ταχύτατη ανάρρωση.
Κατ’αυτόν τον τρόπο, δίνεται η δυνατότητα στη μέλλουσα μητέρα να συλλάβει φυσιολογικά αποφεύγοντας τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Aπο τον Μ. Γυναικολόγο Ενδοσκοπικό χειρουργό MD Κων/νο Σύριο
