Υπάρχουν διάφορες αιτίες που μπορεί να δημιουργήσουν ένα έλκος και η αρτηριοπάθεια είναι μία από αυτές και ο διαβήτης μια δεύτερη. ΄Η μήπως είναι το ίδιο πράγμα; Στην ουσία ο διαβήτης προκαλεί απόφραξη στις μικρές αρτηρίες άρα είναι αιτία αρτηριοπάθειας. Αυτό συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις. Όμως υπάρχουν περιστατικά διαβητικών ασθενών που έχουν φυσιολογική κυκλοφορία αλλά εμφανίζουν έλκος (ονομάζεται νευροπαθητικό έλκος). Αν οι αρτηρίες αποφραχθούν και σταματήσει η τροφοδοσία με οξυγονωμένο αίμα κάποιου τμήματος των κάτω άκρων τότε μπορεί να δημιουργηθεί έλκος που στην ουσία είναι τοπική νέκρωση του ιστού. Ένας ασθενής που πάσχει από έλκος θα πρέπει να εξεταστεί από αγγειοχειρουργό ώστε να διαπιστωθεί η αιτία που προκαλεί το έλκος (υπάρχουν και φλεβικά έλκη). Αν βρεθεί μετά τον έλεγχο (με τρίπλεξ και αγγειογραφία) κάποιο αρτηριακό πρόβλημα αυτό θα πρέπει να διορθωθεί και να αποκατασταθεί η κυκλοφορία του αίματος προς το πόδι. H θεραπεία γίνεται με ενδαγγειακές μεθόδους ή με by-pass και συμπληρώνεται με φαρμακευτική αγωγή.
Στα έλκη που δεν υπάρχει αρτηριακό πρόβλημα δεν απαιτείται χειρουργική παρέμβαση και η θεραπεία είναι συντηρητική (ίσως χρειαστεί χειρουργικός καθαρισμός μόνο). Απαιτείται παρακολούθηση με αλλαγές συχνά στην αγωγή τόσο τοπικά όσο και από φάρμακα. Συνήθως τα έλκη απαιτούν καλλιέργεια του υγρού για να διαπιστωθεί αν υπάρχει μικρόβιο, αντιβιοτικά από το στόμα ή τοπικά, επιθέματα, αλοιφές, αντισηπτικά, τοπικοί βιολογικοί παράγοντες κλπ. Μία νεότερη μέθοδος είναι η χρήση λέηζερ στα έλκη όπου πετυχαίνουμε την αποστείρωση του έλκους με την ακτίνα λέηζερ και η ενεργοποίηση της επιθηλιοποίησης δηλαδή της επούλωσης του έλκους.
Aπο τον αγγειοχειρουργό Απόστολο Σαλίβερο
