Ευρυαγγείες

Ο όρος ευρυαγγείες (στην διεθνή ορολογία: telangiectasia) χρησιμοποιήθηκε το 1807 από τον Von Graf για να περιγράψει τα επιφανειακά αγγεία του δέρματος που φαίνονται με γυμνό μάτι. Έχουν διάμετρο από 0,1 έως 1mm και πρόκειται για αγγεία που είναι είτε φλεβίδια είτε αρτηρίδια, οπότε και έχουν ανάλογα μπλε ή κόκκινο χρώμα. Είναι πολύ λεπτά αγγεία του δέρματος που για κάποιο λόγο έγιναν ορατά και έντονα. Δύο μηχανισμοί ενοχοποιούνται για την δημιουργία των ευρυαγγειών : η νεοαγγειογέννεση (δηλαδή η δημιουργία νέων αγγείων από αιτίες όπως η υποξία, η φλεγμονή, το τραύμα, τα χημικά) και η διάταση λόγω της αύξησης της πίεσης εντός του αγγείου (που συνήθως αφορά την φλεβική ανεπάρκεια και την εγκυμοσύνη). Σε πολλά γεννετικά ή κληρονομικά νοσήματα παρατηρούνται ευρυαγγείες πχ σύνδρομο Klippel-Trenaunay, Bockenheimer’s Syndrome, Nevus Araneus, νευροαγγειοπάθειες, ποικιλόδερμα. Πέρα από αυτά τα “περίεργα” και σπάνια σύνδρομα οι αιτίες που δημιουργούν ευρυαγγείες είναι κατά κύριο λόγο η κληρονομικότητα και κατά δεύτερο λόγο ορμονικοί παράγοντες (εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση, λήψη ορμονών και αντισυλληπτικών), τοπική χρήση κορτικοστεροειδών, η έκθεση στον ήλιο, τα τραύματα, οι μολύνσεις, η ανεπάρκεια στο επιπολής φλεβικό δίκτυο.

Οι ευρυαγγείες δεν προκαλούν σοβαρές επιπλοκές όπως για παράδειγμα θρομβώσεις. Μπορεί όμως να προκαλούν σημαντικά συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής όπως τοπικό κνησμό, αίσθημα καύσου, άλγος, ιδιαίτερα στις γυναίκες που είναι στην έμμηνο ρύση. Επίσης μπορεί να προκαλούν τοπικό υποδόριο αιμάτωμα (εκχύμωση) ή και αιμορραγία προς τα έξω αν υπάρξει κάκωση πχ στην διάρκεια ξυρίσματος. Επίσης σε πολλές γυναίκες η παρουσία ευρυαγγειών δυσκολεύει την καθημερινότητά τους από αισθητικής άποψης και δεν μπορούν να ντυθούν όπως θέλουν ή αποφεύγουν τις εμφανίσεις στην παραλία όπου γίνονται αποδέκτες ερωτήσεων ή αρνητικών σχολίων, οπότε δημιουργείται αναπόφευκτα μία ψυχολογική πίεση που επηρεάζει την προσωπική και κοινωνική τους ζωή.

Για όλους αυτούς τους λόγους πολλές φορές απαιτείται η διόρθωση των ευρυαγγειών. Τί πρέπει λοιπόν να κάνει μία ασθενής που αποφάσισε να θεραπεύσει τις ευρυαγγείες της; Το πρώτο βήμα είναι να επισκευτεί έναν αγγειοχειρουργό και μέσω του ιατρικού ιστορικού και της κλινικής εξέτασης να τεθεί μία αρχική διάγνωση για τις αιτίες που δημιουργούν τις ευρυαγγείες στην συγκεκριμένη ασθενή. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει ένα λεπτομερές τρίπλεξ φλεβών που θα αναδείξει πιθανή παθολογία του φλεβικού δικτύου που τροφοδοτεί τις ευρυαγγείες. Μετά από αυτά τα δύο βήματα είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις ευρυαγγείες στην συγκεκριμένη ασθενή καταστρώνοντας ένα ιατρικό πλάνο πρόληψης και θεραπείας.

Η θεραπεία των ευρυαγγειών αποτελείται από τρεις μεθόδους που χρησιμοποιούνται όλες σήμερα και που δεν ανταγωνίζεται η μία την άλλη αλλά συμπληρώνουν η μία την άλλη στην θεραπεία των ευρυαγγειών. Έτσι ο σύγχρονος και πλήρως καταρτισμένος αγγειοχειρουργός – αγγειολόγος που θεραπεύει ευρυαγγείες είναι σίγουρο ότι χρησιμοποιεί και τις τρεις αυτές μεθόδους ανάλογα με την περίπτωση και οι οποίες είναι:

1. Η σκληροθεραπεία : είναι η αρχαιότερη μέθοδος και η πιο αποτελεσματική για μεγαλύτερες ευρυαγγείες και δικτυωτές φλέβες. Με την βοήθεια πολύ λεπτής σύριγγας εγχύεται ειδικό φάρμακο (το σκληρυντικό) που προκαλεί ίνωση στην φλέβα και με αυτό τον τρόπο εξαφανίζεται. Έχει ελάχιστο πόνο αλλά αφήνει σημάδια (μελανιές) για πολλές ημέρες που σε μερικά άτομα μπορεί να παραμείνουν για αρκετό καιρό. Δεν γίνεται καλοκαίρι.

2. Το λέηζερ : η μεγάλη επανάσταση, γιατί με το λέηζερ μπορούμε να εξαφανίσουμε τις πολύ μικρές ευρυαγγείες που με τη σκληροθεραπεία είναι πολύ δύσκολο να θεραπεύσεις. Έχει πόνο στην εφαρμογή. Αφήνει ερεθισμένο το δέρμα μετά την εφαρμογή για αρκετές ημέρες. Οι κυριότερες επιπλοκές είναι τα εγκαύματα και τα μόνιμα πιθανά σημάδια. Δεν χρησιμοποιείται το καλοκαίρι.

3. Η θερμοπηξία : είναι η νεότερη μέθοδος και χρησιμοποιεί υψίσυχνο ρεύμα για να προκαλέσει ίνωση στις φλέβες (αποτελεσματική κυρίως στις μικρές ευρυαγγείες). Έχει πόνο στην εφαρμογή. Αφήνει ερεθισμένο το δέρμα μετά την εφαρμογή για αρκετό χρόνο. Έχει το ισχυρό πλεονέκτημα ότι δεν αφήνει μόνιμα σημάδια και ότι χρησιμοποιείται ακόμα και το καλοκαίρι.

Συχνές ερωτήσεις που κάνουν οι ασθενείς:

• Είναι ασφαλές το φάρμακο που χρησιμοποιείται στην σκληροθεραπεία; Απάντηση: Αυτά τα φάρμακα είναι σχετικά πολύ ασφαλή. Ως επιπλοκές αναφέρονται η αλλεργία, η θρόμβωση, η εμβολή, η υπέρχρωση του δέρματος, η κεφαλαλγία, τα σκοτώματα, τα δερματικά έλκη, η νέκρωση του δέρματος. Ακούγονται πολλές και σοβαρές οι πιθανές παρενέργειες αλλά στην πράξη οι πιθανότητες να συμβούν είναι πολύ μικρές και εφόσον ο ιατρός έχει εκπαιδευτεί σωστά στην τεχνική και χρησιμοποιεί την ασφαλή δοσολογία φαρμάκου τότε στην καθημερινή πράξη αυτές δεν συμβαίνουν. Επιπλέον χρησιμοποιείται ευρέως σε όλο τον κόσμο συνήθως η πολιδοκανόλη, ένα φάρμακο που υπάρχει από το 1966 και η εμπειρία από την χρήση της και τις παρενέργειές της είναι τεράστια και δύσκολα θα συμβεί κάποια δραματική επιπλοκή.
• Το λέηζερ αφήνει σημάδια; Απάντηση: Υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να γίνει τοπική υπέρχρωση ή έγκαυμα και να μείνει μόνιμο σημάδι. Ένα σύνηθες λάθος που γίνεται είναι να προσπαθήσει κάποιος να εξαφανίσει μεγάλες σχετικά υποδόριες φλέβες που δεν ανταποκρίνονται εύκολα και απαιτούν μεγάλες δόσεις ενέργειας άρα είναι πιο εύκολο να συμβούν παρενέργειες.
• Η θερμοπηξία έχει παρενέργειες; Απάντηση: Αν κάποιος έχει αλλεργία στο νίκελ (πχ ψεύτικα κοσμήματα) υπάρχει πιθανότητα να συμβεί αλλεργία και στην βελόνη της θερμοπηξίας. Επίσης μπορεί να μην έχει καλό αποτέλεσμα σε μεγαλύτερες ευρυαγγείες και αυξάνοντας την ενέργεια να γίνουν σημάδια για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• Αν κάνω μία συνεδρία για ευρυαγγείες μετά μπορώ να πάω στην δουλειά μου; Απάντηση: Όποια μέθοδο και αν χρησιμοποιήσει ο ιατρός σας, άμεσα μετά την θεραπεία μπορείτε να επιστρέψετε στην εργασία σας.
• Μπορώ να πάω γυμναστήριο μετά την συνεδρία; Απάντηση: Συνήθως απαιτείται ολιγοήμερη αποχή από το γυμναστήριο μετά από θεραπεία ευρυαγγειών ιδιαίτερα μετά από σκληροθεραπεία.
• Πρέπει να φορέσω ελαστικό καλσόν μετά; Απάντηση : Βοηθάει πολύ ιδιαίτερα μετά από σκληροθεραπεία να φορέσουμε καλσόν για 3-4 ημέρες γιατί θεωρείται ότι η συμπίεση της φλέβας επιδρά θετικά στην σύγκλεισή της.
• Παίρνω φάρμακα. Μπορώ να κάνω θεραπεία; Απάντηση: Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει πρόβλημα με λήψη φαρμάκων πλην αντισυλληπτικών, ορμονών, αντιπηκτικών και αντιφλεγμονωδών.