Η κολπική μαρμαρυγή είναι μια από τις πιο συχνές αρρυθμίες! Εκτιμάται ότι περίπου 1 στους 10 ανθρώπους θα εμφανίσει κάποια στιγμή στη ζωή του κολπική μαρμαρυγή, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερες ηλικίες. Αν και δεν πρόκειται για πάθηση άμεσα απειλητική για τη ζωή, η κολπική μαρμαρυγή αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων σοβαρών καρδιακών προβλημάτων, καθιστώντας την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία απαραίτητη!
Στις ερωτήσεις μας απαντά ο Καρδιολόγος Προκόπης Παπαδημητρίου.
Προκόπης Παπαδημητρίου
MD, MSc
Καρδιολόγος
Ποια είναι τα συμπτώματα της πάθησης;
Προκαλεί ακανόνιστο καρδιακό ρυθμό, με αποτέλεσμα τη μη ρυθμική λειτουργία της καρδιάς. Οι κόλποι και οι κοιλίες συσπώνται άρρυθμα και ακανόνιστα και συχνά γρήγορα. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα άτομα που έχουν κολπική μαρμαρυγή εμφανίζουν συμπτώματα, όπως αίσθημα παλμών (“φτερούγισμα στο στήθος”) ή δύσπνοια και εύκολη κόπωση, αλλά πολλοί δεν έχουν κανένα σύμπτωμα και η πάθησή τους διαγιγνώσκεται τυχαία, για παράδειγμα κατά τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης ή κατά την ιατρική εξέταση για άλλο λόγο.
Τι κινδύνους κρύβει;
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, με σημαντικότερο τον αυξημένο κίνδυνο δημιουργίας θρόμβων, καθώς οι κόλποι δεν συστέλλονται και δεν προωθούν το αίμα σωστά. Αν αυτοί περάσουν στην κυκλοφορία, μπορεί να οδηγήσουν σε εμβολικά επεισόδια, όπως ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή απόφραξη των αρτηριών στα άκρα ή τα σπλάχνα.
Επιπλέον, αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, προκαλώντας δύσπνοια και μειωμένη αντοχή στην κόπωση, ενώ σχετίζεται και με γνωσιακές διαταραχές και την αγγειακή άνοια. Συνολικά, οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας.
Με ποιους τρόπους αντιμετωπίζεται;
Η αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής έχει πολλαπλούς στόχους:
Έλεγχος ρυθμού: Πρακτικά σημαίνει την αποκατάσταση και κατά το δυνατόν διατήρηση του φυσιολογικού (φλεβοκομβικού) ρυθμού. Αυτό γίνεται είτε φαρμακευτικά είτε με ηλεκτρική ανάταξη (χορήγηση ηλεκτρικού shock, υπό μέθη), αφού αποκλειστεί η ύπαρξη θρόμβων με διοισοφάγειο ηχοκαρδιογράφημα. Για τη διατήρηση του ρυθμού μακροπρόθεσμα, η πιο αποτελεσματική μέθοδος είναι η κατάλυση (ablation). Πρόκειται για μια επεμβατική τεχνική που απομονώνει τις εστίες της αρρυθμίας με διάφορες μεθόδους. Μπορεί να γίνει με την εφαρμογή θερμότητας, με κρυοπηξία ή με παλμικά κύματα. Η επιτυχία της υπερβαίνει το 80% στην παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή και το 60% στην εμμένουσα μορφή. Προτιμάται σε άτομα νεότερης ηλικίας, χωρίς συνοδά νοσήματα ή όταν τα αντιαρρυθμικά αποτυγχάνουν. Η διατήρηση του ρυθμού βελτιώνει τα συμπτώματα και την ποιότητα ζωής, ενώ σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μειώνει και τη θνησιμότητα.
Έλεγχος συχνότητας: Η μείωση των υψηλών καρδιακών παλμών επιτυγχάνεται με βραδυκαρδικά φάρμακα, ώστε να ελεγχθούν τα συμπτώματα και να αποτραπεί σοβαρή ταχυκαρδία. Στους ασθενείς με χρόνια μαρμαρυγή, στόχος είναι η διατήρηση μέσης καρδιακής συχνότητας <100 bpm.
Αντιπηκτική αγωγή: Τα αντιπηκτικά φάρμακα (κουμαρινικά ή νεότερα αντιπηκτικά), μειώνουν τον κίνδυνο θρομβοεμβολικών επεισοδίων, όπως τα ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια. Η επιλογή της θεραπείας εξατομικεύεται βάσει παραγόντων, όπως η ηλικία και τα συνοδά νοσήματα. Τα νεότερα αντιπηκτικά προτιμώνται λόγω σταθερής δοσολογίας, ενώ τα κουμαρινικά ενδείκνυνται για ασθενείς με μεταλλικές βαλβίδες ή σοβαρή στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας. Σε όσους δεν μπορούν να λάβουν αντιπηκτικά, υπάρχει η εναλλακτική της διαδερμικής σύγκλεισης του ωτίου του αριστερού κόλπου. Το ωτίο είναι μια δομή του αριστερού κόλπου, όπου σχηματίζονται οι θρόμβοι στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Πρέπει να τονιστεί ότι η ασπιρίνη και τα αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα γενικά, δεν είναι αποτελεσματικά και δεν συνιστώνται για την πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων σε άτομα με κολπική μαρμαρυγή.
Κλείνοντας, πείτε μας, τι θα πρέπει να κρατήσουμε μετά από τις πληροφορίες που μας δώσατε;
Συμπερασματικά, η κολπική μαρμαρυγή είναι μια σύνθετη αλλά διαχειρίσιμη πάθηση. Η καλή επικοινωνία με τον θεράποντα καρδιολόγο και η κατανόηση των θεραπευτικών επιλογών είναι βασικά στοιχεία για την αποτελεσματική διαχείρισή της. Ο έλεγχος ρυθμού και συχνότητας μειώνουν τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και η αντιπηκτική αγωγή προστατεύει από το εγκεφαλικό επεισόδιο.
Από τον Ειδικό Καρδιολόγο Προκόπη Παπαδημητρίου (www.cardiologos-papadimitriou.gr)
