Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο συχνότερος καρκίνος του ενδοκρινικού συστήματος. Εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες, ιδίως μεταξύ 30 και 50 ετών. Παρά την αυξανόμενη συχνότητα διάγνωσης, η πρόγνωσή του είναι στις περισσότερες περιπτώσεις εξαιρετικά καλή, εφόσον αντιμετωπιστεί σωστά. Οι περισσότεροι θυρεοειδικοί καρκίνοι ανήκουν στις λεγόμενες «καλοήθεις κακοήθειες», δηλαδή κακοήθειες με αργή εξέλιξη και υψηλό ποσοστό ίασης.
Ο Χειρουργός Ενδοκρινών Αδένων Στέφανος Στεφάνου μας εξηγεί όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε για τον καρκίνο του θυρεοειδούς και την αντιμετώπισή του.
Τύποι και Συμπτώματα
Οι πιο συχνοί ιστολογικοί τύποι είναι:
- Θηλώδης καρκίνος: ο συχνότερος (80- 85%), με εξαιρετική πρόγνωση.
- Θυλακιώδης καρκίνος: πιο σπάνιος, με τάση για αιματογενείς μεταστάσεις.
- Μυελοειδής καρκίνος: σχετίζεται με γενετικά σύνδρομα και απαιτεί εξειδικευμένης αντιμετώπισης.
- Αναπλαστικός καρκίνος: εξαιρετικά επιθετικός, αλλά ευτυχώς σπάνιος.
Συνήθως, ο ασθενής δεν έχει συμπτώματα. Ο καρκίνος ανιχνεύεται ως ανώδυνος όζος στον θυρεοειδή, συχνά τυχαία σε υπερηχογράφημα ρουτίνας. Σπανιότερα, μπορεί να προκαλέσει βράγχο φωνής, δυσκολία στην κατάποση ή διογκωμένους τραχηλικούς λεμφαδένες.
Η Σημασία της Ορθής Διάγνωσης και Χειρουργικής Αντιμετώπισης
Η διάγνωση γίνεται με υπερηχογράφημα και παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA), ενώ σε επιλεγμένες περιπτώσεις χρησιμοποιείται και μοριακή ανάλυση για τον καθορισμό της πιθανότητας κακοήθειας. Εφόσον επιβεβαιωθεί ή υπάρχει ισχυρή υποψία κακοήθειας, απαιτείται χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς.
Εδώ έρχεται η σημασία του εξειδικευμένου χειρουργού. Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται σε στενή ανατομική σχέση με δομές ζωτικής σημασίας, όπως:
- Το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο, που ελέγχει τις φωνητικές χορδές. Ο τραυματισμός του μπορεί να προκαλέσει βράγχο φωνής ή ακόμα και δύσπνοια.
- Οι παραθυρεοειδείς αδένες, υπεύθυνοι για τη ρύθμιση του ασβεστίου. Αν καταστραφούν ή αφαιρεθούν κατά λάθος, μπορεί να προκύψει υποασβεστιαιμία.
Ο έμπειρος χειρουργός χρησιμοποιεί τεχνικές νευροπαρακολούθησης για την προστασία των νεύρων και κατέχει άριστη γνώση της ανατομίας, ώστε να μειώσει τις επιπλοκές. Επίσης, η διεγχειρητική βιοψία λεμφαδένων είναι πολύτιμη, γιατί αναδεικνύει μεταστάσεις στους λεμφαδένες του τραχήλου, οι οποίες αν δεν αφαιρεθούν κατάλληλα, αυξάνουν τον κίνδυνο υποτροπής.
Μετά το Χειρουργείο
Η μετεγχειρητική παρακολούθηση περιλαμβάνει θεραπεία με θυρεοειδική ορμόνη, πιθανόν ραδιενεργό ιώδιο (ανάλογα με τον τύπο και το στάδιο του καρκίνου) και τακτικό έλεγχο με αιματολογικές και απεικονιστικές εξετάσεις.
Συμπερασματικά
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι μια πάθηση με πολύ καλές πιθανότητες ίασης, όταν αντιμετωπιστεί με τον κατάλληλο τρόπο. Η επιλογή χειρουργού με εμπειρία και εξειδίκευση στη χειρουργική του θυρεοειδή, η χρήση νευροπαρακολούθησης και η διεγχειρητική αξιολόγηση λεμφαδένων είναι βασικά στοιχεία που εξασφαλίζουν ασφάλεια και ογκολογική πληρότητα. Ο ασθενής οφείλει να ενημερώνεται και να επιλέγει εξειδικευμένα κέντρα και ομάδες που προσφέρουν ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη φροντίδα.
Από τον Χειρουργό Ενδοκρινών Αδένων Στέφανο Στεφάνου (www.stefanousurgery.gr)