Ο Δρ Σακοράφας Γεώργιος αποφοίτησε με Άριστα από το Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Τρικάλων (1979). Το ίδιο έτος επιτυγχάνει πρώτος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώτος στην Στρατιωτική Ιατρική Σχολή (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) μετά από ξεχωριστές εξετάσεις. Επιλέγει τη φοίτησή του στην Στρατιωτική Ιατρική Σχολή. Αρχηγός Τάξης καθ’ όλη τη διάρκεια σπουδών και Αρχηγός Σχολής στο 6ο έτος.
Αποφοίτηση με ΑΡΙΣΤΑ από το ΑΠΘ το 1985 (πρώτος στο έτος του) (με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού –Ιατρού).
Προϊστάμενος της Υγειονομικής Υπηρεσίας στην 135 Σμηναρχία Μάχης (Στρατιωτικό Αεροδρόμιο νήσου Σκύρου) (1986 – 1987).
Προϊστάμενος της Υγειονομικής Υπηρεσίας της Μοίρας Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (Μ. ΓΕΑ) (Αθήνα) (1987 – 1988)
Ειδικότητα Γενικής Χειρουργικής στην 1η Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών (Ιπποκράτειο Νοσοκομείο).
Το 1995 έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών με ΑΡΙΣΤΑ.
Από το 1994 έως το 1997 επιμελητής Χειρουργικής Κλινικής στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας.
Παράλληλα με τα καθήκοντά του ως Χειρουργός ήταν και Προϊστάμενος Γραφείου Εκπαίδευσης Υγειονομικού Προσωπικού 251 ΓΝΑ (1994 -1997).
Από το 1997 – 1999 μετεκπαίδευση στην Αμερική (MAYO CLINIC, ROCHESTER, MINNESOTA, UNITED STATES OF AMERICA) στην ΕΝΔΟΚΡΙΝΙΚΗ-ΓΕΝΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑ.
Από το 1999 – 2007 Υποδιευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας.
Παράλληλα με τα καθήκοντά του ως χειρουργός αναλαμβάνει την Διεύθυνση του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του 251 ΓΝΑ επί 3ετία (2001-2004)
Από το 2007 έως το 2012 υπηρέτησε στην 4η Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών (νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟ) ως Επίκουρος Καθηγητής Χειρουργικής.
Από το 2012 έως το 2017 Συντονιστής Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής στο ΑΟΝΑ ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ.
Από το Σεπτέμβριο 2017 μετακινήθηκε στον ιδιωτικό τομέα (Νοσοκομεία ΥΓΕΙΑ – ΜΗΤΕΡΑ και ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟ), όπου συνεχίζει να ασκεί τη γενική χειρουργική με έμφαση τις παθήσεις θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών αδένων.
Το πεδίο του ιδιαίτερού του ενδιαφέροντος είναι η ενδοκρινική χειρουργική (θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών), στην οποία διαθέτει πολύ μεγάλη εμπειρία. Μέχρι τον Μάρτιο 2020 έχει εκτελέσει περισσότερες από 1800 θυρεοειδεκτομές(σχεδόν στο σύνολό τους ολικές) για μία ποικιλία παθήσεων θυρεοειδούς (όζοι θυρεοειδούς, καρκίνος θυρεοειδούς, διάχυτη τοξική βρογχοκήλη (νόσος Graves), οζώδης τοξική βρογχοκήλη, απλή μη τοξική βρογχοκήλη, τοξικό αδένωμα, θυρεοειδίτιδες κ.λπ.). Σε 200 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ολική θυρεοειδεκτομή έγινε ταυτόχρονα και λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου (για καρκίνο θυρεοειδούς, λόγω παρουσίας μεταστάσεων στους τραχηλικούς λεμφαδένες). Πολλές από τις περιπτώσεις αυτές παραπέμφθηκαν για αντιμετώπιση από άλλα νοσοκομεία ή ιατρεία για εξειδικευμένη αντιμετώπιση λόγω της πολύ μεγάλης δυσκολίας που παρουσίαζαν (π.χ. λίαν ευμεγέθεις καταδυόμενες βρογχοκήλες, εκτεταμένη λεμφαδενική διασπορά καρκίνου θυρεοειδούς στον τράχηλο, εκσεσημασμένη διόγκωση θυρεοειδούς που ασκεί έντονη πίεση στην τραχεία προκαλώντας μεγάλου βαθμού στένωση αυτής, διήθηση τραχείας από καρκίνο κ.λπ.). Σε κάποιες περιπτώσεις η αντιμετώπιση έγινε σε συνδυασμό και με στερνοτομή (σε γιγάντια καταδυόμενη βρογχοκήλη) ή θωρακοτομή (σε έκτοπο ενδοθωρακικό θυρεοειδικό ιστό με ανάπτυξη καρκίνου). Διαθέτει επίσης ιδιαίτερη εμπειρία σε επανεπεμβάσεις θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών και τραχήλου, οι οποίες είναι συνήθως ιδιαίτερα δύσκολες τεχνικά, συνοδεύονται από αυξημένη επικινδυνότητα και απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και μεγάλη εμπειρία για την αποφυγή επιπλοκών.
Ταυτόχρονα, μέχρι το Μάρτιο 2020, εκτελέσαμε περισσότερες από 180 παραθυρεοειδεκτομές για την αντιμετώπιση υπερπαραθυρεοειδισμού. Κάποιες από τις περιπτώσεις αυτές ήταν επίσης προβληματικές, καθώς επρόκειτο για επανεπεμβάσεις μετά από αποτυχία προηγούμενης επέμβασης για την αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού αλλαχού. Σε κάποιες επίσης περιπτώσεις αντιμετωπίσαμε ασθενείς με υπερπαραθυρεοειδισμό που οφείλονταν στην παρουσία έκτοπου παθολογικού παραθυρεοειδικού ιστού.
Η ενδοκρινική χειρουργική (θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών) είναι ένας τομέας στον οποίο έχει αναπτύξει στενή συνεργασία με έμπειρους αναισθησιολόγους, ενδοκρινολόγους, ακτινολόγους, κυτταρολόγους και παθολογοανατόμους για την αντιμετώπιση ακόμη και των περιστατικών που παρουσιάζουν για διάφορους λόγους ιδιαίτερες και ενίοτε σημαντικές δυσκολίες.
