Οι παθήσεις του ορθού που απασχολούν κυρίως τον Μεσογειακό πληθυσμό, δυστυχώς αυξάνονται σε συχνότητα. Οι Έλληνες, παρά την μεσογειακή διατροφή και το καλό κλίμα στο οποίο ζουν, δεν αποτελούν εξαίρεση αυτής της στατιστικής. Τόσο οι καλοήθεις παθήσεις, όπως τα φλεγμονώδη εντερικά νοσήματα (πχ. Νόσος Crohn), όσο και οι κακοήθεις παθήσεις, δηλαδή ο καρκίνος, εμφανίζονται συχνότερα και σε νεαρότερες ηλικίες απ’ ότι συνέβαινε 20-30 χρόνια πριν.
Ο Επίκουρος Καθηγητής Χειρουργικής, Δρ Μάνος Πραματευτάκης μας εξηγεί τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
– Με ποια διαγνωστικά μέσα γίνεται η εκτίμηση των παθήσεων του παχέος εντέρου;
Τα διαγνωστικά μέσα έχουν εξελιχθεί αρκετά τις τελευταίες δεκαετίες. Πέραν της αξονικής τομογραφίας, οι μαγνητικοί τομογράφοι έχουν βελτιωθεί σε ποιότητα και ανάλυση, ώστε να μπορούν να εκτιμήσουν λεπτομερώς τις κακοήθειες του ορθού για να δοθεί ο σωστός καθορισμός θεραπείας του ασθενούς. Στο πλαίσιο εκτίμησης των καλοηθών και λειτουργικών παθήσεων του παχέος εντέρου, όπως την δυσκοιλιότητα και την ακράτεια, οι τεχνικές εκτίμησης έχουν εξελιχθεί επίσης.
Το διορθικό υπερηχογράφημα και η δυναμική μαγνητική τομογραφία μπορούν να υπολογίσουν με λεπτομέρεια την κινητικότητα και λειτουργία του ορθού και του πρωκτού. Στις εξετάσεις αυτές, ο ιατρός μπορεί να δει πώς συνεργάζονται οι μύες του ορθοπρωκτικού σωλήνα και να διαγνώσει παθήσεις, οι οποίες προκαλούν πιθανές δυσκινησίες ή δυσλειτουργίες. Παθήσεις που διαγιγνώσκονται μέσω τέτοιων εξετάσεων είναι συχνά η ορθοκήλη και η πρόπτωση του ορθού.
– Ποια είναι η θεραπευτική τους προσέγγιση;
Τα φλεγμονώδη εντερικά νοσήματα αντιμετωπίζονται σε πρώτη φάση συντηρητικά. Τα μοντέρνα πρωτόκολλα θεραπείας έχουν πολύ καλή ανταπόκριση. Σε περίπτωση βέβαια, που τα συμπτώματα του ασθενούς δεν ελέγχονται φαρμακευτικά, η μόνη λύση είναι η χειρουργική αντιμετώπιση. Όσον αφορά δε τον καρκίνο του παχέος εντέρου, η αντιμετώπιση είναι απολύτως χειρουργική. Η σωστή προεγχειρητική εκτίμηση της πάθησης είναι κλειδί για την επιτυχή αντιμετώπιση του προβλήματος. Ειδικά στις καλοήθεις παθήσεις του εντέρου, χρειάζεται μία εξειδικευμένη ομάδα ιατρών που να μπορεί να εκτιμήσει σωστά τα αποτελέσματα των εξετάσεων και να καθοδηγήσει τον ασθενή στη σωστή αντιμετώπιση ή θεραπεία, η οποία δεν είναι πάντα χειρουργική.
– Στην περίπτωση που διαγνωστεί πάθηση που χρήζει χειρουργικής παρέμβασης, πώς προχωράτε;
Εδώ και χρόνια, οι παρεμβάσεις αυτές γίνονται με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Η λαπαροσκοπική χειρουργική χρησιμοποιεί μικρές τομές των 5-10 χιλιοστών, μέσω των οποίων εισέρχονται τα χειρουργικά εργαλεία. Η ρομποτική χειρουργική αποτελεί εξέλιξη της λαπαροσκοπικής και δίνει το πλεονέκτημα μιας ακόμη λεπτομερέστερης και ασφαλέστερης παρασκευής ιστών. Ειδικά στις παθήσεις του πυελικού εδάφους, που αφορούν στις παθήσεις του ορθού, η ρομποτική πλατφόρμα δίνει τη δυνατότητα στον χειρουργό να αποκαταστήσει το ανατομικό πρόβλημα με μεγάλη ευχέρεια.
– Συνοψίζοντας, τι μήνυμα θα θέλατε να δώσουμε στους αναγνώστες μας;
Βάσει των σημερινών πρωτοκόλλων αντιμετώπισης του καρκίνου του παχέος εντέρου, η προσέγγιση κάθε ασθενούς είναι εξατομικευμένη. Είναι σημαντικό να υπάρχει μία οργανωμένη εξειδικευμένη ομάδα ιατρών (χειρουργός, ογκολόγος, ακτινολόγος, γαστρεντερολόγος), οι οποίοι θα προσεγγίσουν το πρόβλημα κάθε ασθενούς ξεχωριστά, έτσι ώστε να βρουν τον ιδανικότερο τρόπο αντιμετώπισης, με σκοπό την πλήρη ίαση.
Η σωστή προεγχειρητική χαρτογράφηση του προβλήματος με μοντέρνες απεικονιστικές εξετάσεις, σε συνδυασμό με τις μοντέρνες τεχνικές χειρουργικής αντιμετώπισης προσφέρουν το ιδανικό αποτέλεσμα στις παθήσεις του ορθού και του πυελικού εδάφους.
