Για την πυουρία και την πνευματουρία μας ενημερώνει ο ουρολόγος Ιωάννης Σαλμάς.
Πνευματουρία. Είναι η δίοδος αέρα, με τη μορφή φυσαλίδων, στα ούρα. Οφείλεται σχεδόν πάντοτε σε συρίγγιο μεταξύ ουροποιητικού συστήματος και εντέρου. Συχνότερα το συρίγγιο αφορά την ουροδόχο κύστη ή την ουρήθρα, μπορεί όμως να εντοπίζεται και στον ουρητήρα ή ακόμη και τη νεφρική πύελο. Συχνότερες αιτίες της δημιουργίας εντεροκυστικών συριγγίων είναι η εκκολπωματίτιδα, ο καρκίνος του παχέος εντέρου, η τελική ειλείτις (νόσος του Crohn), καθώς και τραύματα. Αντίθετα, τα ουρηθροεντερικά συρίγγια οφείλονται συνήθως σε συγγενείς ανωμαλίες.
Θολερότητα των ούρων. Τα φυσιολογικά ούρα είναι ωχροκίτρινα και διαυγή. Η αποβολή θολών ούρων δεν είναι πάντοτε παθολογική κατάσταση, όπως έχει ήδη αναφερθεί και στο ειδικό κεφάλαιο. Μπορεί απλά να οφείλεται σε κατακρήμνιση φωσφορικών αλάτων, η οποία συμβαίνει όταν τα ούρα είναι αλκαλικά. Θολά και δύσοσμα ούρα, όμως, παρατηρούνται συχνά και στις ουρολοιμώξεις. Η γενική εξέταση των ούρων θα αποκαλύψει την αιτία που προκαλεί το σύμπτωμα αυτό.
Πυουρία ονομάζεται η ανεύρεση άφθονων λευκοκυττάρων στα ούρα. Πολλά λευκοκύτταρα, κυρίως πολυμορφοπύρηνα και σε σωρούς, είναι ενδεικτικά ουρολοίμωξης, η οποία πιστοποιείται με καλλιέργεια. Η πυουρία που συνοδεύεται από αρνητική καλλιέργεια (αμικροβιακή πυουρία) είναι συνήθως ενδεικτική ειδικής λοίμωξης (π.χ. φυματίωσης του ουροποιητικού).
Χυλουρία είναι η κατάσταση κατά την οποία τα ούρα περιέχουν λέμφο. Κλινικά αυτό γίνεται αντιληπτό από τη γαλακτώδη όψη των ούρων. Οφείλεται σε επικοινωνία μεταξύ ουροποιητικού και λεμφικού συστήματος που δημιουργείται όταν αποφραγμένα (για διάφορους λόγους) νεφρικά λεμφαγγεία ρήγνυνται στην αποχετευτική μοίρα. Συνηθέστερες αιτίες χυλουρίας είναι η φιλαρίαση, η φυματίωση, τα τραύματα, καθώς και οι οπισθοπεριτοναϊκοί όγκοι.
