Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο προσωρινής αποθήκευσης της χολής, ενός υγρού δηλαδή που παράγεται από το ήπαρ (συκώτι) και φυσιολογικά εκκρίνεται στο έντερο μετά τα γεύματα. Η χολή περιέχει διάφορα ένζυμα που είναι απαραίτητα για την πέψη των τροφών και κυρίως των λιπών. Ως χολολιθίαση ορίζεται η παρουσία λίθων (πετρών) στη χοληδόχο κύστη.
Για τη χολολιθίαση και τη χειρουργική της αντιμετώπιση μας ενημερώνει ο Γενικός Χειρουργός Ευάγγελος Καναβός.
– Τι συμπτώματα δίνει η χολολιθίαση;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πέτρες στη χολή είναι εντελώς ασυμπτωματικές. Η ύπαρξη χολόλιθων, συνήθως γίνεται αντιληπτή όταν αυτοί σφηνώσουν, σε έναν από τους πόρους που μεταφέρουν τη χολή.
Όταν συμβεί μια τέτοια απόφραξη, είναι πιθανό να εμφανιστούν τα εξής συμπτώματα:
- Έντονος και ξαφνικός πόνος που εντοπίζεται στο πάνω δεξιό τμήμα της κοιλιάς και ίσως να εκτείνεται και προς το πάνω τμήμα της πλάτης.
- Επαναλαμβανόμενα επεισόδια ή υποτροπές δυσπεψίας.
- Έντονη ναυτία και εμετός.
- Πυρετός και ρίγη.
- Ίκτερος.
– Θεραπεύεται μη χειρουργικά η χολολιθίαση;
Οι πέτρες στη χολή δεν αποβάλλονται. Κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν προσωρινά με φαρμακευτική ή διαιτητική αγωγή, όπως μείωση λήψης λιπαρών ουσιών. Τα συμπτώματα της χολολιθίασης θα συνεχισθούν μέχρι να αφαιρεθεί η χολή. Σήμερα, η απάντηση στο ερώτημα «Πότε αφαιρείται η χολή;» είναι πλέον σαφής. Ο ασθενής πρέπει να χειρουργείται στις πρώτες 48 ώρες από την έναρξη του πόνου ή του πυρετού. Έτσι μειώνονται οι επιπλοκές αλλά και ο συνολικός χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο.
– Πώς αφαιρείται η χοληδόχος κύστη, γιατρέ;
Η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης (χολοκυστεκτομή) γίνεται πλέον εδώ και πολλά χρόνια μέσω λαπαροσκόπησης (λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή), σαν μέθοδος επιλογής, τόσο για την λιθίαση της χοληδόχου κύστης, όσο και για τις επιπλοκές της, όπως χολοκυστίτιδα, εμπύημα κ.α. αλλά και για τους πολύποδες.
Η Τεχνική της Λαπαροσκοπικής Χολοκυστεκτομής µε φθορίζουσα καθοδήγηση μέσω πράσινου της ινδοκυανίνης (ICG fluorescence-guided, Laparoscopic Cholecystectomy) επιτρέπει στον χειρουργό την ευχερέστερη διεγχειρητική αναγνώριση τόσο των εξω-ηπατικών χοληφόρων (ICG χολαγγειογραφία), όσο και των αιμοφόρων αγγείων (ICG αγγειογραφία). Η τεχνική αυτή, όταν συνδυάζεται με την εμπειρία και την εξειδίκευση του χειρουργού, οδηγεί στο να μηδενίζεται πρακτικά η πιθανότητα κάκωσης (ποσοστό 0,04% σε προγραμματισμένες επεμβάσεις), ιδιαίτερα σε δύσκολες περιπτώσεις, όπως ανατομικές παραλλαγές.
– Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της μεθόδου;
Τα πλεονεκτήματα της είναι: ότι μειώνεται αισθητά ο χρόνος της χειρουργικής επέμβασης, ο χρόνος παραμονής του ασθενούς στο νοσοκομείο, αποφεύγεται η μετατροπή της επέμβασης από λαπαροσκοπική σε ανοικτή (το ποσοστό σε προγραμματισμένες επεμβάσεις είναι 5%, ενώ σε έκτακτες και σοβαρές περιπτώσεις ανέρχεται έως και 30%), υπάρχει σημαντική μείωση του μετεγχειρητικού πόνου, πιο γρήγορη κινητοποίηση του ασθενούς, καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα λόγω μικρότερων τομών και τέλος μεγαλύτερη ασφάλεια για αυτόν.
– Μετεγχειρητικά, τι προβλέπεται σχετικά με το διαιτολόγιο του ασθενούς;
Όσον αφορά στην διατροφή μετεγχειρητικά, δεν υπάρχει κάποια πολύ περιοριστική οδηγία. Απλώς τις πρώτες 2 εβδομάδες κατανάλωση μικρών και συχνών γευμάτων και αποφυγή υπερβολικά λιπαρών και πικάντικων τροφών. Στη συνέχεια η δίαιτα είναι ελεύθερη.
– Πόσο ασφαλής είναι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή;
Πολυάριθμες ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι οι επιπλοκές από την λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή όταν, βέβαια, αυτή γίνεται από ένα σωστά εκπαιδευμένο και έμπειρο χειρουργό, είναι πολύ μικρότερες σε σχέση με τον αριθμό των επιπλοκών από μία επέμβαση χολοκυστεκτομής με την κλασσική μέθοδο.
