Τα οξυτενή κονδυλώματα προκαλούνται από τον ανθρώπινο ιό των θηλωμάτων (HPV) και μεταδίδονται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή. Στις ΗΠΑ, τα οξυτενή κονδυλώματα είναι η πιο συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ιογενής νόσος. Η νόσος δεν περιορίζεται σε άνδρες και γυναίκες που έχουν πρωκτική σεξουαλική επαφή. Στις γυναίκες, ο ιός μπορεί να προέρχεται από το αιδοίο και στους άνδρες από τη βάση του οσχέου.
Διάγνωση
Οι ασθενείς με οξυτενή κονδυλώματα προσέρχονται με μια υπερπλαστική αλλοίωση του δέρματος γύρω από τον πρωκτό ή εντός του πρωκτικού σωλήνα. Η παρουσία των κονδυλωμάτων σχετίζεται με αίσθημα δυσφορίας, ερεθισμού, και πιθανώς περιστασιακά επεισόδια αιμορραγίας από το ορθό. Η εμφάνιση των κονδυλωμάτων και της νόσου HPV είναι ιδιαίτερα ετερογενής. Οι υπερπλαστικές αλλοιώσεις είναι τυπικές, εντούτοις μπορούν να εμφανιστούν και επίπεδες βλάβες που έχουν όψη κονδυλώματος. Άλλες αλλαγές που σχετίζονται με τον HPV δεν μπορούν να αναγνωριστούν χωρίς την υποβοήθηση της ορθοσκόπησης υψηλής ευκρίνειας (high – resolutionanoscopy, HRA). Η ορθοσκόπηση υψηλής ευκρίνειας συμπεριλαμβάνει την εφαρμογή ακετοξικού οξέος στον πρωκτικό σωλήνα και τη χρήση κολποσκοπίου για την ανίχνευση αλλαγών που σχετίζονται με τον HPV στο βλεννογόνο του ορθού και το πρωκτόδερμα. Οι εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις σπάνια χρησιμοποιούνται στην εκτίμηση ασθενών με οξυτενή κονδυλώματα. Έτσι, η εκτίμηση ασθενών με οξυτενή κονδυλώματα που σχετίζονται με τον HPV συμπεριλαμβάνει προσεκτική εξωτερική εξέταση, πρωκτοσκόπηση, και πιθανόν ορθοσκόπηση υψηλής ευκρίνειας για τον καθορισμό της έκτασης της νόσου.
Θεραπεία
Τα οξυτενή κονδυλώματα αντιμετωπίζονται είτε σε εξωτερική βάση είτε στο χειρουργείο. Η εκτεταμένη εξωτερική νόσος ή η νόσος εντός του πρωκτικού σωλήνα πιθανώς αντιμετωπίζεται καλύτερα στο χειρουργείο. Μεμονωμένη εξωτερική νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί με ασφάλεια στο εξωτερικό ιατρείο. Τα οξυτενή κονδυώματα αντιμετωπίζονται με τη χρήση μιας ποικιλίας μεθόδων εκτομής ή καταστροφής. Στο εξωτερικό ιατρείο, τα κονδυλώματα του πρωκτού μπορούν να εκταμούν υπό τοπική αναισθησία ή να καταστραφούν με διχλωροξικό οξύ, ποδοφυλίνη, υγρό άζωτο, υπέρυθρη διαθερμία ή ηλεκτροκαυτηριασμό. Στο χειρουργείο, η εκτομή και καταστροφή με τη χρήση διαθερμίας είναι η πιο συνήθης πράξη. Όλα τα παρασκευάσματα αποστέλλονται για παθολογοανατομική εξέταση. Η θέση των βλαβών για τις οποίες υπάρχει υψηλή υποψία κακοήθειας και εκτέμνονται κατά τη διάρκεια της επέμβασης, θα πρέπει να σημαίνεται σε περίπτωση που, με βάση την ιστολογική εικόνα, απαιτείται επανεκτομή. Εάν ο ασθενής δεν έχει σοβαρές συνυπάρχουσες παθήσεις, όλες οι αλλοιώσεις είτε εκτέμνονται είτε καταστρέφονται στο χειρουργείο. Μετά από την επέμβαση, συνταγογραφούνται αναλγητικά και μαλακτικά των κοπράνων, και οι ασθενείς παρακολουθούνται τακτικά.
Από τον Χειρουργό, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δρ. Μαριόλη Σαψάκο Θεόδωρο
