Η Κολπική Μαρμαρυγή συνοδεύεται από αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα. Υπολογίζεται ότι το 20-30% των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων οφείλονται στην κολπική μαρμαρυγή. Το 20- 30% των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή θα αναπτύξουν συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας. Η ύπαρξή της σχετίζεται με αύξηση του αριθμού των νοσηλειών, επιδείνωση της ποιότητας ζωής, κατάθλιψη, 40-60% κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, αλλά και σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θανάτου.
Ο Καρδιολόγος Δημήτριος Κατσάρας μας μιλά για τη νόσο, τα συμπτώματα και τη θεραπεία της.
Τι είναι η κολπική μαρμαρυγή;
Η κολπική μαρμαρυγή αποτελεί μια αρρυθμία των κόλπων της καρδιάς. Στην κολπική μαρμαρυγή, το ηλεκτρικό ερέθισμα των κόλπων είναι χαοτικό, με αποτέλεσμα αυτοί να μη συσπώνται φυσιολογικά και το αίμα να λιμνάζει εντός αυτών με κίνδυνο να σχηματιστεί θρόμβος. Ο θρόμβος μπορεί να μεταναστεύσει στην αρτηριακή κυκλοφορία και να εμβολίσει περιφερικά αγγεία, με σημαντικότερα τα αγγεία της εγκεφαλικής κυκλοφορίας με συνέπεια να υποστεί ο ασθενής αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Επίσης, λόγω της άρρυθμης καρδιακής συστολής, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν συμπτωματολογία καρδιακής ανεπάρκειας.
Ποια είναι τα συμπτώματα της κολπικής μαρμαρυγής;
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να εμφανιστεί με μια ποικιλία συμπτωμάτων όπως αίσθημα παλμών, γνωστό και ως «φτερούγισμα στο στήθος», δύσπνοια, εύκολη κόπωση, ζάλη, λιποθυμία, αλλά και διαταραχές ύπνου. Η εμφάνιση συμπτωμάτων είναι συχνότερη στους ασθενείς με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή, στον τύπο της κολπικής μαρμαρυγής που τα επεισόδια διαρκούν έως 7 ημέρες, ενώ οι ασθενείς με εμμένουσα κολπική μαρμαρυγή διαμαρτύρονται συνήθως για εύκολη κόπωση και δύσπνοια στην προσπάθεια. Πολλές φορές, οι ασθενείς μαθαίνουν να προσαρμόζονται περιορίζοντας τις δραστηριότητές τους και δηλώνουν λανθασμένα ασυμπτωματικοί.
Ποια είναι η θεραπεία της κολπικής μαρμαργής;
Στόχος στην κολπική μαρμαρυγή είναι ο έλεγχος των συμπτωμάτων και η πρόληψη των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Για τη μείωση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, η θεραπεία με τα νεότερα αντιπηκτικά (apixaban, dabigatran, rivaroxaban, edoxaban) είναι πολύ αποτελεσματική, αφού μειώνονται τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και η επίπτωση της άνοιας, χωρίς αύξηση των μειζόνων αιμορραγιών. Όσον αφορά στον έλεγχο των συμπτωμάτων οι επιλογές είναι είτε έλεγχος της καρδιακής συχνότητας με φάρμακα (π.χ. β-αποκλειστές, αποκλειστές διαύλων ασβεστίου), είτε έλεγχος ρυθμού. Ο έλεγχος του καρδιακού ρυθμού, δηλαδή η επαναφορά του φυσιολογικού φλεβοκομβικού ρυθμού μπορεί να επιτευχθεί είτε με φαρμακευτική αγωγή (π.χ. προπαφαινόνη, φλεκαϊνίδη, αμιωδαρόνη) είτε με επέμβαση κατάλυσης. Γνωρίζουμε ότι η διατήρηση φλεβοκομβικού ρυθμού είναι και η προτιμητέα επιλογή, αφού φαίνεται να μειώνει πολλές από τις επιπλοκές της κολπικής μαρμαρυγής. Τα αντιαρρυθμικά είναι λιγότερο αποτελεσματικά από την επέμβαση κατάλυσης, ενώ σε μακροχρόνια χορήγηση συνοδεύονται και από ανεπιθύμητες ενέργειες.
Τι είναι η επέμβαση κατάλυσης (ablation);
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων παροξυσμικής κολπικής μαρμαρυγής, αλλά και σε ένα εύλογο ποσοστό ασθενών με εμμένουσα κολπική μαρμαρυγή, η έναρξη της αρρυθμίας οφείλεται σε παθολογική ηλεκτρική δραστηριότητα προερχόμενη από τις πνευμονικές φλέβες. Η επέμβαση κατάλυσης έχει ως στόχο την ηλεκτρική απομόνωση των πνευμονικών φλεβών. Αυτή μπορεί να επιτευχθεί με χορήγηση ενέργειας ραδιοσυχνότητας, χρήση κρυομπαλονιού ή ενέργεια παλλόμενου ηλεκτρικού πεδίου με πολύ καλά ποσοστά επιτυχίας.
Η επέμβαση κατάλυσης αποτελεί μια ασφαλή επέμβαση και μετά από μια επιτυχή κατάλυση οι ασθενείς μπορούν να διακόψουν τα αντιαρρυθμικά φάρμακα.
Από τον Καρδιολόγο – Αρρυθμιολόγο Δημήτριο Κατσάρα (www.katsaras-kardiologos.gr)
