Ο ανδρικός καρκίνος του μαστού μπορεί να είναι σπάνιος αλλά είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα υγείας για τους άνδρες. Παρά το γεγονός ότι παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με το γυναικείο καρκίνο του μαστού, υπάρχουν εντούτοις και σημαντικές διαφορές. Στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο ο ανδρικός καρκίνος του μαστού αντιπροσωπεύει περίπου το 0,5-1% όλων των κακοηθειών του μαστού που διαγιγνώσκονται ετησίως.
Παράγοντες κινδύνου
Οι άνδρες με καρκίνο του μαστού εμφανίζουν παρόμοιους παράγοντες κινδύνου με αυτούς των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Όπως και στις γυναίκες, η παρουσία καρκίνου του μαστού σε άνδρα συγγενή 1ου βαθμού σχετίζεται με αυξημένο ρίσκο για εμφάνιση καρκίνου του μαστού στους άνδρες της οικογένειας.
- Tα γονιδια τα BRCA1 και BRCA2, ευθύνονται για το 80% των περιπτώσεων εμφάνισης κληρονομούμενου καρκίνου του μαστού. Οι άνδρες με κληρονομικές σημειακές μεταλλάξεις στο BRCA2 γονίδιο έχουν περίπου 6% πιθανότητα για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού στη διάρκεια της ζωής τους, γεγονός που αναπαριστά 100 φορές υψηλότερο κίνδυνο από το γενικό ανδρικό πληθυσμό. Μεταλλάξεις και σε άλλα γονίδια ( όπως στο γονιδιο PTEN, στο PALB2 και σε αλλα ), έχουν σχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη ανδρικού καρκίνου μαστού. Επειδή όμως τα ποσοστά παραμένουν πολύ χαμηλά, δε θεωρείται αναγκαία η προφυλακτική μαστεκτομή σε αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες.
- Επίσης οι πρωτοπαθείς παθήσεις των όρχεων (ορχίτιδα, κρυψορχία, τραύμα) σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου μαστού λόγω της χαμηλής παραγωγής ανδρογόνων και της υψηλότερης αναλογίας οιστρογόνων/ανδρογόνων στο αίμα.
Το 90% περίπου των καρκίνων του μαστού στους άνδρες αποτελούν τα διηθητικά πορογενή καρκινώματα σε αντίθεση με τα λοβιακά καρκινώματα που παρουσιάζονται στο 1,5% των περιπτώσεων. Το ενδοπορικό καρκίνωμα (DCIS) του μαστού εμφανίζεται σε μεγαλύτερη αναλογία στις γυναίκες από ότι στους άνδρες, που το παρουσιάζουν σε μεγαλύτερη ηλικία και είναι λιγότερο επιθετικό. Η νόσος Paget και ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού σπάνια εμφανίζονται στους άνδρες. Όπως και στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ο πιο συχνός υπότυπος έχει θετικούς ορμονικούς υποδοχείς, ενώ οι πιο νέοι ασθενείς εμφανίζουν συχνότερα θετικό, τον παράγοντα Her2.
Κλινική εικόνα
Οι περισσότεροι ασθενείς προσέρχονται με ένα ανώδυνο, σκληρό ογκίδιο , συνήθως κάτω ή πλησίον της θηλής . Σε ποσοστό 40-50% των περιπτώσεων έχει επηρεαστεί και η θηλή και αυτό συνοδεύεται με εισολκή. Η συμμετοχή του αριστερού μαστού είναι ελαφρώς συχνότερη, ενώ < 1% των περιπτώσεων αφορά σε αμφότερους τους μαστούς .
Aπο το χειρουργό μαστού Dr Βασίλη Βενιζέλο
Εξετάσεις
Το υπερηχογράφημα μαστών και η μαστογραφία είναι αναγκαίες εξετάσεις μόλις ψηλαφηθεί ένα ογκίδιο . Μερικές φορές χρειάζεται να γίνει υπερηχογράφημα οσχέου καθώς και αιματολογικός έλεγχος .
Διάγνωση
Η προσέγγιση ενός άνδρα ασθενή που προσέρχεται με μία ύποπτη βλάβη στο μαστό, συμπεριλαμβάνει τη μαστογραφία και τη βιοψία είτε δια λεπτής βελόνης (FNA), είτε με κόπτουσα βελόνα με λήψη τμήματος ιστού (core biopsy).
Οταν βρεθεί ένα ογκίδιο στο μαστό ενός άνδρα θα πρέπει κατά πρώτον να διαχωριστεί απο τη γυναικομαστία, η οποία είναι η συνηθέστερη διάγνωση και την ψευδογυναικομαστία.
Θεραπεία
Η χειρουργική προσέγγιση για τη θεραπεία του ανδρικού καρκίνου του μαστού είναι παρόμοια με αυτή των γυναικών και εξαρτάται από την έκταση της νόσου κατά τη διάγνωση. Οι περισσότεροι άνδρες με νόσο αρχικού σταδίου υποβάλλονται σε απλή μαστεκτομή.
Ωστόσο, για τους άνδρες που επιθυμούν να αποφύγουν τη μαστεκτομή, οι χειρουργικές τεχνικές διατήρησης του μαστού αποτελούν μια καλή εναλλακτική λύση. Παρόλο που οι περισσότεροι άνδρες έχουν μικρούς μαστούς, ορισμένοι από αυτούς που εμφανίζουν καρκίνο, έχουν αρκετό μαζικό αδένα που επιτρέπει τη διατήρησή του. Επίσης είναι πλέον απόλυτα αποδεκτό , και στον ανδρικό καρκίνο , να γίνεται βιοψία λεμφαδένα φρουρού και μόνον επι θετικού για μετάσταση αποτελέσματος να γίνεται λεμφαδενικός καθορισμός .
Η μετεγχειρητική θεραπεία περιλαμβάνει την ακτινοθεραπεία, όπου ενδείκνυται ειδικά σε περίπτωση ογκεκτομής (RT), την ορμονοθεραπεία, τη χημειοθεραπεία και τη θεραπεία για το HER 2.
Συμπέρασμα
Συμπερασματικά, ο καρκίνος του μαστού στον άνδρα δε διαφέρει σημαντικά από τον αντίστοιχο στη γυναίκα , όσον αφορά στη διάγνωση , στο ιστολογικό του αποτέλεσμα , στη θεραπεία, στη πρόγνωση και στα ποσοστά επιβίωσης. Αρκεί όλοι να είναι ενήμεροι για τον τρόπο εμφάνισης της νόσου και μόλις αντιληφθούν κάτι σκληρό στο στήθος τους να επισκεφθούν τον ειδικό μαστολόγο .
ΓΙΑΤΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΜΑΣΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ !!!!
ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΕΝΤΟΠΙΣΤΕΙ ΕΓΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΣΩΣΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ !!!!!
