Η ενδομητρίωση είναι μια κατάσταση γυναικολογικής παθολογίας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και συμπτώματα, η οποία όμως δεν είναι εύκολα διαγνώσιμη. Πρόκειται για μια αργά εξελισσόμενη γυναικολογική πάθηση του ιστού της μήτρας, που αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα μπορεί να επιβαρύνει την καθημερινότητα της γυναίκας.
Η Γυναικολόγος Σοφία Ιβανίδου μας εξηγεί πώς εκδηλώνεται η πάθηση, πότε υπονομεύει τη γονιμότητα και πώς την αντιμετωπίζουμε.
Τι ακριβώς είναι η ενδομητρίωση; Πώς διαγιγνώσκεται;
Η ενδομητρίωση είναι μια κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει τις γυναίκες. Συμβαίνει όταν ιστός παρόμοιος με αυτόν του ενδομητρικού ιστού αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα. Μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί και να έχει αρκετές επιπλοκές. Η αιτιολογία της συγκεκριμένης πάθησης δεν έχει διαπιστωθεί ακόμα, εντούτοις υπάρχουν ενδείξεις πως οφείλεται τόσο σε κληρονομικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όσο και σε αιτίες που σχετίζονται με τις ορμόνες (οιστρογόνα).
Πιο συγκεκριμένα, ενώ σε ένα μη παθολογικό οργανισμό τα κύτταρα της μήτρας αποβάλλονται από το σώμα με τη μορφή της περιόδου κατά τον εμμηνορρυσιακό κύκλο, στις ασθενείς με ενδομητρίωση τα κύτταρα αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο με αυτά της μήτρας, συσσωρεύονται και στη συνέχεια διασπώνται και αιμορραγούν, με τη διαφορά ότι δεν αποβάλλονται από τον οργανισμό. Η αιμορραγία που προκαλείται εντός της πυελικής περιοχής έχει ως συνέπεια την εκδήλωση πυελικού πόνου και τη δημιουργία κύστεων στις ωοθήκες.
Η ενδομητρίωση μπορεί να διαγνωσθεί μέσω υπερηχογραφήματος, μαγνητικής τομογραφίας αλλά και λαπαροσκοπικά.
Με ποια συμπτωματολογία εκδηλώνεται;
Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν συνήθως οι γυναίκες με ενδομητρίωση είναι:
- αυξημένη αιμορραγία κατά την περίοδο
- έντονος πυελικός πόνος
- πόνος και ενόχληση κατά τη σεξουαλική επαφή
- ναυτία και ζαλάδα
- υπογονιμότητα (δεν είναι καθολική ένδειξη)
- διαταραχές στο γαστρεντερολογικό σύστημα
Η συμπτωματολογία της συγκεκριμένης παθολογίας διαφέρει μεταξύ των ασθενών, γι’ αυτό και η διαχείριση του προβλήματος γίνεται εξατομικευμένα και ανά περίπτωση. Ο προσωπικός γυναικολόγος κάθε ασθενούς είναι εκείνος που μπορεί να διαπιστώσει βάσει των συμπτωμάτων και του ιστορικού της την ύπαρξη ενδομητρίωσης, αλλά και να καταλήξει στην καλύτερη δυνατή μέθοδο αντιμετώπισης.
Θεραπεύεται η ενδομητρίωση;
Οι τρόποι αντιμετώπισης της ενδομητρίωσης διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Προκειμένου να θεραπευτεί η ενδομητρίωση απαιτείται είτε χειρουργική αντιμετώπιση είτε η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής είτε ο συνδυασμός αυτών των μεθόδων. Η χειρουργική επέμβαση (υστερεκτομή) είναι συνήθως η τελευταία θεραπευτική λύση που συνιστάται, καθώς πραγματοποιείται όταν συνυπάρχει και υπογονιμότητα στην ασθενή ή όταν η φαρμακευτική ή ορμονολογική θεραπεία κρίνονται μη αποτελεσματικές.
Η ενδομητρίωση προκαλεί υπογονιμότητα;
Ενδομητρίωση δεν σημαίνει και υπογονιμότητα απαραίτητα. Συχνά οι ασθενείς με τη συγκεκριμένη παθολογία φοβούνται πως έχουν ή θα εμφανίσουν υπογονιμότητα και αυτό είναι μια λανθασμένη οπτική, καθώς δεν ισχύει καθολικά ούτε έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Αν και έχει παρατηρηθεί χαμηλό ποσοστό γονιμοποίησης σε γυναίκες με ενδομητρίωση, δεν υπάρχει κάποιο επιστημονικά τεκμηριωμένο πόρισμα ότι η υπογονιμότητα είναι χαρακτηριστικό των ασθενών αυτών. Οι παρατηρήσεις που έχουν γίνει σε ασθενείς με προχωρημένη ενδομητρίωση μέσω της λαπαροσκόπησης, δείχνουν πως οι μείζονες πυελικές συμφύσεις που διαταράσσουν τη σύνδεση των σαλπίγγων-ωοθηκών μπορεί να επηρεάσουν την απελευθέρωση των ωαρίων από την ωοθήκη, να αναστείλουν την παραλαβή του ωαρίου ή να εμποδίσουν τη μεταφορά του ωαρίου. Παρόλα αυτά, πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση καταφέρνουν να τεκνοποιήσουν χωρίς κανένα πρόβλημα.
Από την Μαιευτήρα – Γυναικολόγο Σοφία Ιβανίδου (www.ivanidou.gr)
