Υπάρχουν φορές όπου το διαζύγιο μπορεί να εξελιχτεί σε μια δύσκολη και επώδυνη διαδικασία τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά. Πράγματι, υπάρχει πιθανότητα να επηρεαστεί η ψυχολογική κατάσταση του παιδιού και να διαταραχτεί η ψυχική του ηρεμία. Ωστόσο, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες εάν και σε ποιο βαθμό θα βιώσει το παιδί ως τραυματικό γεγονός το χωρισμό των γονιών του και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό για τη μετέπειτα ψυχική και σεξουαλική του υγεία. Οι συνθήκες διαβίωσης των γονιών πριν αποφασίσουν να χωρίσουν, ο τρόπος που χειρίστηκαν το διαζύγιο στη συνέχεια και φυσικά η προσωπικότητα του κάθε παιδιού είναι μερικοί από τους παράγοντες που συμβάλλουν στη διαφοροποίηση των επιπτώσεων που μπορεί να έχει ένα διαζύγιο για κάθε παιδί.
Η απουσία του πατέρα, που αποτελεί το ανδρικό πρότυπο στη ζωή του μικρού αγοριού, μπορεί να στερήσει από το παιδί τη δυνατότητα να ταυτοποιηθεί μαζί του. Είναι σημαντικό λοιπόν να αναπληρώνει ο πατέρας την απουσία του από το σπίτι, με τη συνεχή παρουσία του στη ζωή του παιδιού. Με τον τρόπο αυτό, βοηθάει στη συναισθηματική κάλυψη των αναγκών του και συμβάλλει στην ολοκλήρωση της ταυτότητας του εαυτού και του φύλου του.
Ένα παιδί που για μεγάλο διάστημα βιώνει ένταση και έντονους καυγάδες στο σπίτι, ακούγοντας τους γονείς του να μιλούν προσβλητικά και να αλληλοχρεώνονται μεγαλώνει σε ένα άσχημο και ακατάλληλο περιβάλλον και είναι πιθανό να σχηματίσει μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τις σχέσεις των δύο φύλων γενικεύοντας αυτή τη συμπεριφορά που είδε τόσες φορές να επαναλαμβάνουν οι γονείς του. Αυτό μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα στις ερωτικές του σχέσεις στο μέλλον ή μια γενικότερη αίσθηση ανασφάλειας, φόβο δέσμευσης ή φόβο πιθανής απόρριψης.
Το παιδί το οποίο βρίσκεται στη δύσκολη θέση να βλέπει τους γονείς του να χωρίζουν μπορεί να αισθάνεται ότι φταίει το ίδιο για αυτό που συμβαίνει. Άλλοτε, μπορεί να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή των γονέων του ώστε να ασχολούνται περισσότερο μαζί του και λιγότερο με τις διαφωνίες και τον χωρισμό τους. Μια πιθανή περίπτωση είναι το παιδί, κυρίως στην περίοδο της εφηβείας, να δημιουργήσει μια σχέση για να ξεφύγει από το βάρος αυτής της κατάστασης ή να αποφορτιστεί από τα άσχημα συναισθήματά του, μοιράζοντας τα με κάποιο άλλο συνομήλικο του άτομο. Ίσως με αυτόν τον τρόπο ξεκινήσει πιο νωρίς τη σεξουαλική του ζωή.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως το διαζύγιο δεν «καταδικάζει» απαραίτητα τη μετέπειτα ψυχική και σεξουαλική υγεία του παιδιού. Οι γονείς που συνειδητά αποφασίζουν να χωρίσουν δε θα πρέπει να νιώθουν ενοχικά γι’ αυτό. Οφείλουν όμως να προσπαθήσουν έστω και χωριστά να δημιουργήσουν μια υγιή σχέση με το παιδί τους, να είναι κοντά του συναισθηματικά, να επικοινωνούν μαζί του και να το στηρίζουν. Η υγιής σχέση μεταξύ γονιού και παιδιού, η ενημέρωση και η σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση συμβάλλουν στην καλή ψυχοσεξουαλική του ανάπτυξη.
Απο τον Νευρολόγο- Ψυχίατρο Θάνο Ασκητή