Η βρογχοκήλη ορίζεται ως η αύξηση του μεγέθους του θυρεοειδούς αδένα που υπερβαίνει τις φυσιολογικές διαστάσεις.
Η σποραδική βρογχοκήλη αποτελεί τον συχνότερο τύπο, εμφανίζεται στο 5% του ενήλικου πληθυσμού σε περιοχές με επαρκή διατροφική πρόσληψη ιωδίου και οφείλεται σε ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Σπανιότερα, η εμφάνιση βρογχοκήλης ενδέχεται να εμφανίζει ισχυρή κληρονομική προδιάθεση (οικογενής βρογχοκήλη) και οφείλεται σε κληρονομικές διαταραχές που αφορούν στη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών (δυσορμονογενεσία). Εμφανίζεται συνηθέστερα στα πρώτα έτη της ζωής, ενώ η βαρύτητά της κυμαίνεται από ήπιο υποθυρεοειδισμό έως σοβαρό υποθυρεοειδισμό με συνοδό υπολειπόμενη σωματική και νοητική ανάπτυξη (κρετινισμός).
Η βρογχοκήλη εκδηλώνεται ως μία διάχυτη ομαλή διόγκωση στην πρόσθια επιφάνεια του τραχήλου την οποία και παρατηρεί ο ίδιος ο ασθενής. Σε ένα μικρό ποσοστό ενδέχεται η βρογχοκήλη, λόγω του μεγέθους της, να επεκτείνεται και εντός του ανώτερου μεσοθωρακίου (οπισθοστερνική βρογχοκήλη).
Η διαγνωστική προσέγγιση της βρογχοκήλης ακολουθεί αυτή των όζων του θυρεοειδούς αδένα. Η κλινική εξέταση του ασθενούς και η λήψη λεπτομερούς ιστορικού αποτελούν θεμέλια της διάγνωσης, ακολουθούμενα από την εκτίμηση των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα και το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα και του τραχήλου. Απεικονιστικά, η βρογχοκήλη ξεκινά συνήθως ως διάχυτη (έλλειψη όζων), ενώ μετά την πάροδο διαφορετικού για κάθε ασθενή χρονικού διαστήματος ακολουθεί η εμφάνιση όζων (οζώδης βρογχοκήλη).
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της βρογχοκήλης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και περιλαμβάνει τη χειρουργική θεραπεία (θυρεοειδεκτομή) και τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Πολυάριθμες, ωστόσο, μελέτες έχουν αποδείξει την ανωτερότητα της χειρουργικής θεραπείας έναντι του ραδιενεργού ιωδίου στην αντιμετώπιση της βρογχοκήλης, όταν η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται από χειρουργό εξειδικευμένο στη χειρουργική των ενδοκρινών αδένων, καθιστώντας τη ως τη θεραπεία εκλογής.
Στις ενδείξεις, λοιπόν, χειρουργικής αντιμετώπισης της βρογχοκήλης περιλαμβάνονται:
- Η παρουσία τοπικών πιεστικών φαινομένων (δύσπνοια, δυσκαταποσία)
- Η παρουσία μίας οπισθοστερνικής βρογχοκήλης, εξαιτίας του αυξημένου κινδύνου υπόκρυψης καρκίνου του θυρεοειδούς
- Η παρουσία μίας τοξικής βρογχοκήλης (υπερέκκριση θυρεοειδικών ορμονών που προκαλούν υπερθυρεοειδισμό)
- Η παρουσία μίας πολυοζώδους βρογχοκήλης με παρουσία ύποπτων όζων
- Η παρουσία μίας βρογχοκήλης με αποδεδειγμένη ύπαρξη καρκίνου του θυρεοειδούς (μετά από παρακέντηση διά λεπτής βελόνης – FNA υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση και βιοψία)
- Αισθητικοί λόγοι
Για την επίτευξη του βέλτιστου θεραπευτικού αποτελέσματος, καθίσταται εξαιρετικά σημαντικό η χειρουργική αντιμετώπιση, όταν ενδείκνυται, να πραγματοποιείται από εξειδικευμένο χειρουργό ενδοκρινών αδένων (θυρεοειδούς, παραθυρεοειδών και επινεφριδίων) που μπορεί να επιλέξει την ορθή χειρουργική προσέγγιση και να την εκτελέσει με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια.
Από τον Dr. Κωνσταντίνο Αποστόλου, Εξειδικευμένο Χειρουργό Θυρεοειδούς – Παραθυρεοειδών και Επινεφριδίων