Η αρθροσκόπηση αποτελεί μια από τις πλέον σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους και εφαρμόζεται στις περισσότερες από τις μεγάλες αρθρώσεις του σώματος. Μεγάλο πλεονέκτημά της είναι οι τομές ελάχιστων χιλιοστών, από τις οποίες γίνεται η είσοδος της αρθροσκοπικής μικροκάμερας και των ειδικών εργαλείων, επιτρέποντας την άμεση διερεύνηση, διάγνωση και αντιμετώπιση-θεραπεία του προβλήματος. Ο ασθενής επιστρέφει την ίδια ημέρα στο σπίτι του και πολύ γρήγορα στις δραστηριότητές του.
Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Άγγελος Τρελλόπουλος μας εξηγεί τη διαδικασία.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της τεχνικής αρθροσκόπησης ώμου;
Στον ώμο η τεχνική της αρθροσκόπησης επιτρέπει την καλύτερη διερεύνηση του προβλήματος, καθώς η κάμερα μπορεί να διεισδύσει σε σημεία δυσπρόσιτα σε σχέση με τις ανοικτές επεμβάσεις. Μεγεθύνει τα ανατομικά στοιχεία και μέσω των εργαλείων που ουσιαστικά είναι και η προέκταση των δακτύλων του ορθοπαιδικού, επιτρέπει στον χειρουργό να «ακουμπήσει» τη βλάβη, να αισθανθεί την ποιότητα των ιστών και να έχει μια ακριβή και σφαιρική κατανόηση του προβλήματος, καθιστώντας την έτσι πολύ πιο διαγνωστική σε σχέση με όλες τις απεικονιστικές μεθόδους. Επομένως, αυτό που φανταζόμαστε από την μαγνητική μπορούμε να το δούμε με τα μάτια μας με την αρθροσκόπηση.
Ποιες παθήσεις αντιμετωπίζονται αρθροσκοπικά;
Μια κοινή πάθηση που αντιμετωπίζεται αρθροσκοπικά, είναι η μερική ή πλήρης ρήξη του τενοντίου πετάλου. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί, ότι σαν τενόντιο πέταλο εννοούμε το σύνολο των τενόντων που είναι υπεύθυνο για τις στροφικές κινήσεις του ώμου, καθώς και για τις πρώτες μοίρες της απαγωγής ή της πρόσθιας κάμψης του. Σε αυτή την πάθηση, είτε μέσω τραύματος είτε λόγω ηλικιοεξαρτώμενης εκφύλισης (ή και συνδυασμό τους) έχουμε σκίσιμο των τενόντων, όπου συνοδεύεται από πόνο και διαταραχή της κίνησης της άρθρωσης. Με την αρθροσκόπηση πετυχαίνουμε την ανεύρεση και επιδιόρθωση της βλάβης μέσω της συρραφής της, με χρήση ειδικών ραμμάτων που είναι προσαρμοσμένα σε ειδικές συσκευές που αγκυρώνουν στο οστό. Από εκεί παίρνουν το όνομά τους και ονομάζονται αρθροσκοπικές άγκυρες.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μεγάλα βήματα στην ανάπτυξη νέων τεχνικών, ώστε να βελτιώσουμε την επούλωση των ιστών. Έτσι, τεχνικές τοποθέτησης αυτομοσχευμάτων, αλλομοσχευμάτων (patch) και προθέσεων (πχ. In space balloon) έχουν βελτιώσει τα αποτελέσματά μας, ακόμα και σε μαζικές ρήξεις του στροφικού πετάλου.
Άλλη μια κοινή πάθηση του ώμου που αντιμετωπίζεται αρθροσκοπικά είναι η αστάθειά του, που εκδηλώνεται μετά από ένα εξάρθρημα. Μετά το πρώτο εξάρθρημα οι βλάβες δημιουργούνται στους στατικούς σταθεροποιητές του ώμου, που είναι κυρίως τα μαλακά μόρια (σύνδεσμοι) που τον περιβάλουν. Μέσω της αρθροσκόπησης μπορούμε να ελέγξουμε την κατάσταση της άρθρωσης μετά τον τραυματισμό της και να επιδιορθώσουμε άμεσα τις βλάβες, ώστε ο ώμος να επιστρέψει στην κατάσταση πριν τον τραυματισμό του. Σε χρόνιες αστάθειες, όπου ο ασθενής έχει υποστεί πολλά εξαρθρήματα, εκτός από τους συνδέσμους τραυματίζονται και τα οστά της άρθρωσης. Η ωμογλήνη, δηλαδή η αρθρική επιφάνεια από την μεριά της ωμοπλάτης, διαβρώνεται μετά από τα συνεχόμενα εξαρθρήματα, όμως μπορούμε να κάνουμε αρθροσκοπικά την αποκατάσταση του εμβαδού της, με λήψη μοσχεύματος οστού από το λαγόνιο (λεκάνη) και τοποθέτησή του στην πρόσθια επιφάνειά της, όπου και υπάρχει το οστικό έλλειμα.
Επιπλέον παθήσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν αρθροσκοπικά είναι η παθολογία της μακράς κεφαλής του δικεφάλου, ασβεστοποιός τενοντίτιδα, συμφυτική θυλακίτιδα (συχνά περιγράφεται και σαν παγωμένος ώμος) με εξαιρετικά μετεγχειρητικά αποτελέσματα.
Από τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Άγγελο Τρελλόπουλο
