Ο σύγχρονος ρόλος της αναπαραγωγικής χειρουργικής έχει αλλάξει εξαιτίας των βελτιωμένων δυνατοτήτων ενδοσκοπικής χειρουργικής που προκύπτουν από την καινοτομία, τη βελτίωση των εργαλείων και τη βελτίωση της γνώσης εφαρμογής αυτών των τεχνολογιών. Οι ενδοσκοπικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την υστεροσκόπηση, τη λαπαροσκόπηση και, πιο πρόσφατα, τη ρομποτική χειρουργική.
Η αναπαραγωγική χειρουργική ανατάσσει – θεραπεύει το παθολογικό περιβάλλον των γεννητικών οργάνων της γυναίκας, που καθιστούν δύσκολη έως ανέφικτη τη σύλληψη.
Αιτίες που καθιστούν μια γυναίκα υπογόνιμη είναι: Η ενδομητρίωση οποιουδήποτε βαθμού, οι πολυκυστικές ωοθήκες, χρόνιες φλεγμονές, όγκοι μήτρας- ωοθήκης, συμφύσεις, παθολογία σαλπίγγων κ.λπ.
Η αναπαραγωγική χειρουργική σε συνδυασμό με τα γνωστά πλεονεκτήματα της ενδοσκοπικής χειρουργικής αποτελεί σημαντικό μέρος στη θεραπεία της γυναικείας υπογονιμότητας, είτε επιτυγχάνοντας αποκατάσταση της γονιμότητας, καθιστώντας δυνατή την ικανότητα αυτόματης σύλληψης, είτε αυξάνοντας σημαντικά τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης στις περιπτώσεις στις οποίες ενδείκνυται.
Ήδη από το 1980, ο Νορβηγός Greenllatt, θεράπευε με λαπαροσκοπική χειρουργική γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Σήμερα η ενδοσκοπική χειρουργική, αναπροσαρμοσμένη πλέον αποτελεί την ασφαλέστερη μέθοδο, καθώς μειώνεται η απώλεια αίματος, ο κίνδυνος λοίμωξης, ο μετεγχειρητικός πόνος και οι ασθενείς εξέρχονται από το νοσοκομείο την ίδια ή την επόμενη μέρα.
Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και για τη μελλοντική διασφάλιση της γονιμότητας σε γυναίκες που χρήζουν γυναικολογικής επέμβασης, αλλά δεν επιθυμούν στην παρούσα φάση να τεκνοποιήσουν.
Συμπερασματικά : Τα υπογόνιμα ζευγάρια θα πρέπει προτού εγκαταλείψουν την προσπάθεια τεκνοποίησης ή προτού προβούν σε εξωσωματική, να εξετάσουν το ενδεχόμενο κάποιας παθογένειας, που εμποδίζει τη γυναικεία γονιμότητα και να προβούν σε χειρουργική παρέμβαση.
Από τον μαιευτήρα γυναικολόγο Αθανάσιο Παπαδημητρίου
