Τα τελευταία χρόνια η πληθώρα ενδαγγειακών τεχνολογιών, η χρήση μεθόδων απεικόνισης των αγγείων όπως του κλασσικού ή του ενδαγγειακού υπερήχου, αλλά και οι πρωτοπόρες ενδαγγειακές τεχνικές, έχουν αλλάξει άρδην την αντιμετώπιση των αγγειακών νόσων.
Σήμερα, ο αγγειοχειρουργός έχει πολλά και σωτήρια όπλα για να αντιμετωπίσει μια σειρά από σύνθετα και πολλές φορές απειλητικά για την ζωή νοσήματα. Τα όπλα αυτά δίνουν ζωή σε ασθενείς, που σε άλλες περιπτώσεις η μάχη θα ήταν χαμένη, ενώ, παράλληλα, διευκολύνουν τον ίδιο τον επιστήμονα στο έργο του.
Μία χαρακτηριστική περίπτωση αποτέλεσε η απόλυτα επιτυχημένη χειρουργική αποκατάσταση του εν τω βάθει φλεβικού συστήματος σε έναν 27χρονο ασθενή, ο οποίος έπασχε από «μεταθρομβωτικό σύνδρομο».
Σύμφωνα με τον Νικόλαο Τσεκούρα, MD, ECFMG, PhD, Αγγειοχειρουργό – Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών και Διευθυντή Γ’ Aγγειοχειρουργικής Κλινικής του “Metropolital General”, η σημασία της επέμβασης αυτής είναι μεγάλη, καθώς άνοιξε το δρόμο για χειρουργικές επεμβάσεις στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα, κάτι το οποίο μέχρι σήμερα, στη χώρα μας, αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού, εθεωρείτο αδιανόητο.
Ο ασθενής έπασχε από το λεγόμενο “μεταθρομβωτικό σύνδρομο”, μία συνέπεια της οξείας φλεβικής θρόμβωσης, η οποία, αρκετά χρόνια μετά, μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες στη φλεβική κυκλοφορία, λόγω της μετατροπής του αρχικού θρόμβου σε ουλή. Η ουλή αυτή αποφράσσει τις φλέβες και δεν αφήνει το αίμα να φύγει από το πόδι.
Ο ασθενής, σε ηλικία 17 ετών, και μετά από κάταγμα στο δεξιό κάτω άκρο, αναγκάστηκε να ακινητοποιηθεί στο γύψο για λίγους μήνες. Η ακινητοποίηση αυτή προκάλεσε μία σοβαρή θρόμβωση σε κεντρικές φλέβες του κάτω άκρου. Δέκα χρόνια, αργότερα, ο ασθενής εμφάνισε σοβαρό πρήξιμο στο πόδι, πόνο στο περπάτημα, ακόμα και σε μικρές αποστάσεις, και μια επώδυνη ανοιχτή πληγή που πριν την πραγματοποίηση της επέμβασης, δεν μπορούσε να κλείσει με κανένα τρόπο.
Βασικές καθημερινές δραστηριότητες, όπου όλοι μας θεωρούμε δεδομένες, όπως το περπάτημα, το να καθίσεις αρκετή ώρα σε μία καρέκλα για να διαβάσεις ένα βιβλίο, ή να σταθείς για λίγη ώρα όρθιος, για τον εν λόγω ασθενή αποτελούσαν, απλά, ένα μαρτύριο. Για σωματική άσκηση ούτε λόγος και όλα αυτά στην ηλικία των 27 ετών.
Η επέμβαση που πραγματοποιήθηκε αφορούσε τη διάνοιξη αποκλεισμένων κεντρικών φλεβών στο πάνω μέρος του μηρού και της λεκάνης. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της επέμβασης ήταν ο συνδυασμός, στον ίδιο χειρουργικό χρόνο, τεχνικών και από τους δύο κόσμους της αγγειακής χειρουργικής. Έτσι, συνδυάστηκαν η κλασική, ανοιχτή χειρουργική με την πιο μοντέρνα ενδαγγειακή χειρουργική, με χρήση της πλέον σύγχρονης τεχνολογίας ειδικών ενδαγγειακών υλικών, όπως συσκευής υπερήχων προσαρμοσμένη πάνω σε καθετήρα διαμέτρου 2,7 χιλιοστών!
Ο κ. Τσεκούρας, ο οποίος διαθέτει πλούσια επιστημονική εμπειρία τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό σημειώνει πως «το εντυπωσιακό στην αγγειοχειρουργική, σήμερα, είναι ο ταχύς ρυθμός εξέλιξής της προς την κατεύθυνση των λιγότερο επεμβατικών ενδαγγειακών τεχνικών. Η εμφάνιση νέων, εξελιγμένων θεραπευτικών υλικών μας επιτρέπουν την γρηγορότερη, ασφαλέστερη και λιγότερο επώδυνη θεραπεία παθήσεων, όπως η ανευρυσματική νόσος, η καρωτιδική νόσος, η περιφερική αγγειοπάθεια, αλλά και οι φλεβικές παθήσεις. Παρά την αλματώδη εξέλιξη στα ενδαγγειακά υλικά και τις συσκευές απεικόνισης, η λεπτή ανοιχτή χειρουργική είναι, σε αρκετές περιπτώσεις αναντικατάστατη και το μέλλον βρίσκεται στον κατάλληλο συνδυασμό της ανοιχτής με την ενδαγγειακή θεραπεία στον ίδιο χειρουργικό χρόνο».
Και καταλήγει σημειώνοντας πως «η ειδικότητα της Αγγειοχειρουργικής μπορεί να προσφέρει πολλά, όχι μόνο σε παθήσεις δυνητικά απειλητικές για τη ζωή αλλά και σε πολλές άλλες που υποβαθμίζουν την ποιότητά της καθηλώνοντας ακόμη και νέους ανθρώπους».
Από τον αγγειοχειρουργό Νικόλαο Τσεκούρα.
