Στιγματισμό και σοβαρό πλήγμα στην ποιότητα ζωής μπορεί να προκαλέσει η έντονη τριχόπτωση σε εκπροσώπους και των δύο φύλων. Οι ασθενείς που χάνουν τα μαλλιά τους βιώνουν συχνά τη δυσαρέσκεια ή ακόμα και την απαξίωση των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους, εσωτερικεύοντας ταυτόχρονα τα δικά τους συναισθήματα για την εμφάνισή τους.
Οι γυναίκες φαίνεται να υφίστανται περισσότερο την περιφρόνηση, όμως και τα δύο φύλα είναι πιθανό να αναπτύξουν ψυχολογικά προβλήματα, που έχουν επιπτώσεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους.
«Η αλωπεκία (τριχόπτωση) είναι ένα από τα πιο συχνά δερματολογικά προβλήματα, και ανεξάρτητα από την παθογένεια ή τη σοβαρότητά της, γίνεται αιτία βαθιάς στενοχώριας για τα προσβεβλημένα άτομα. Οι αιτίες της πάθησης ποικίλλουν, με πιο συχνή την ανδρογενή αλωπεκία, η οποία αφορά τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, ανεξάρτητα από τον “παραπλανητικό” όρο που χρησιμοποιείται. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν τύπο τριχόπτωσης για τον οποίο ευθύνονται οι πρόγονοι. Δηλαδή τα γονίδια που προκαλούν τη συρρίκνωση των θυλάκων των τριχών και τη διακοπή της ανάπτυξης των τριχών κληρονομούνται, με την τριχόπτωση μερικές φορές να ξεκινά ακόμα και σε πολύ νεαρές ηλικίες», μας εξηγεί ο Γεώργιος Βελημβασάκης, MD, FEBOPRAS, Πλαστικός Επανορθωτικός και Αισθητικός Χειρουργός.
Εκτός από τη γήρανση, που φυσιολογικά επιφέρει αραίωση των μαλλιών και επιβράδυνση της ανάπτυξής τους, η τριχόπτωση εμφανίζεται και εξαιτίας διαφόρων άλλων λόγων. Για παράδειγμα, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους θύλακες των τριχών προκαλείται αλωπεκία areata, η οποία δεν επηρεάζει μόνο τα μαλλιά αλλά μπορεί να αποτελέσει αιτία πτώσης όλων των τριχών του σώματος, περιλαμβανομένων των βλεφαρίδων και των φρυδιών (alopecia universalis). Ορμονικές διαταραχές γίνονται επίσης αιτία απώλειας των τριχών, είτε αφορούν σε σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, είτε σε θυρεοειδοπάθεια, είτε σε εγκυμοσύνη. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα παρενεργειών κάποιας φαρμακευτικής αγωγής ή χημειοθεραπείας, έλλειψης θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό (σίδηρος, βιοτίνη, ψευδάργυρος), κακής φροντίδας των μαλλιών (χτενίσματα που τραβάνε τα μαλλιά και τεχνικές εργασίες) και συνηθειών λόγω στρες (τράβηγμα των μαλλιών).
Ενώ οι σύγχρονες θεραπείες συνεχώς εξελίσσονται, οι πάσχοντες συχνά υποφέρουν από στιγματισμό, ιδιαίτερα όταν η αιτία της τριχόπτωσης επιφέρει ορατά σημάδια στο δέρμα, όπως για παράδειγμα η ψωρίαση με τις ευκόλως αντιληπτές ερυθρές πλάκες με τα αργυρόλευκα λέπια που προκαλεί.
Οι ειδικές μελέτες για το θέμα της αποδοχής ή μη από το κοινωνικό σύνολο των πασχόντων λόγω τριχόπτωσης είναι σχετικά σπάνιες. Προκειμένου να εκτιμηθεί καλύτερα ο στιγματισμός και η υψηλή ψυχοκοινωνική επιβάρυνση που προκαλείται από την τριχόπτωση, Γερμανοί ερευνητές προέβησαν σε μια ανασκόπηση 16 μελετών, η πλειονότητα των οποίων προήλθε από την Ευρώπη και την Τουρκία και δημοσιεύθηκε κυρίως σε περιοδικά δερματολογίας και ψυχολογίας. Δύο από αυτές δημοσιεύθηκαν στο International Journal of Trichology.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αλωπεκία είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική πάθηση. Συγκεκριμένα, διαπίστωσαν ότι τα άτομα με τριχόπτωση υποφέρουν, ανεξάρτητα από την αιτία της τριχόπτωσης, από εσωτερικοποιημένο και εξωτερικό στιγματισμό, με αποτέλεσμα τη μαζική εξασθένηση της ποιότητας ζωής τους. Παρά την επακόλουθη υψηλή ψυχολογική επιβάρυνση για τα προσβεβλημένα άτομα, ο στιγματισμός σήμερα αξιολογείται μόνο ως ένας από τους πολλούς παράγοντες που περιορίζουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Σε ένα ποσοστό τους, η παύση της πτώσης των μαλλιών επέρχεται με τη θεραπεία της υποκείμενης παθολογίας που προκαλεί την τριχόπτωση. Στις περισσότερες, όμως, περιπτώσεις, η αναγέννησή τους χρειάζεται βοήθεια για να επιταχυνθεί. Υπάρχουν φαρμακευτικές αγωγές από του στόματος, τοπικές θεραπείες, ενέσιμες θεραπείες, λέιζερ και PRP.
Παρ’ όλα αυτά, οι πρόσφατες εξελίξεις στη χειρουργική αποκατάσταση μαλλιών έχουν κάνει τη μεταμόσχευση μαλλιών έναν όλο και πιο αποτελεσματικό, ασφαλή και αξιόπιστο τρόπο για τους ασθενείς που θέλουν να ανακτήσουν μια πιο νεανική και φυσική εμφάνιση των μαλλιών τους. Είναι μια μέθοδος που δίνει εγγυημένα οριστικά αποτελέσματα, αποκλείοντας τη λήψη φαρμάκων και αποφεύγοντας έτσι τις παρενέργειές τους και την ανάγκη προσήλωσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην αγωγή ή επανάληψή τους.
Όπως επισημαίνει ο ιατρός Βελημβασάκης, παρότι δεν απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους που παρουσιάζουν αραίωση μαλλιών, η μεταμόσχευση μαλλιών είναι η μοναδική που επαναφέρει την πυκνότητά τους και σε λίγους μήνες ο ασθενής επανακτά την αυτοπεποίθησή του, γεγονός που τον φέρνει πιο κοντά σε ανθρώπους του κοινωνικού και επαγγελματικού του περιβάλλοντος.
«Πραγματοποιείται με την ελάχιστα επεμβατική σύγχρονη μέθοδο FUE (Follicular Unit Extraction) που δεν αφήνει κανένα σημάδι στο τριχωτό της κεφαλής και γι’ αυτό δεν γίνεται αντιληπτή η μεταμόσχευση ακόμα και από πολύ κοντά. Υπερτερεί, δε, από την παλαιότερη FUT (Follicular Unit Transplantation), η οποία απαιτούσε την αφαίρεση μιας ολόκληρης λωρίδας δέρματος από το πίσω μέρος του τριχωτού της κεφαλής, πλάτους 1,5-1,8 εκατοστών, αφήνοντας μια μεγάλη και ορατή ουλή», επισημαίνει.
Στη μέθοδο FUE τα μοσχεύματα συλλέγονται ένα-ένα από τη δότρια περιοχή με ειδικά μικροσκοπικά εργαλεία και εμφυτεύονται ένα-ένα στη λήπτρια περιοχή. Γίνεται υπό τοπική αναισθησία, η ποσότητα της οποίας είναι μικρότερη από εκείνη που απαιτείται για μια οδοντιατρική πράξη. «Το δε αποτέλεσμα είναι απολύτως φυσικό διότι δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στον σχεδιασμό τόσο της πρόσθιας μετωπιαίας γραμμής, όσο και ολόκληρης της μεταμόσχευσης μαλλιών, αφού λάβουμε υπόψη τα χαρακτηριστικά του προσώπου.
Επίσης, σχεδιάζουμε τη μετωπιαία γραμμή τριχοφυΐας πιο ελεύθερα και όχι σε απόλυτα ευθείες γραμμές, και τοποθετούμε τα τριχοθυλάκια στο κατάλληλο βάθος, υπό κατάλληλη γωνία και σωστή κατεύθυνση, αφού τα φυσικά μαλλιά δεν φυτρώνουν κάθετα. Ταυτόχρονα λαμβάνεται υπόψη η ηλικία του ατόμου, καθώς τα χαρακτηριστικά αλλά και οι ανάγκες είναι άλλες στα 25 και άλλες στα 65», διευκρινίζει ο ιατρός Βελημβασάκης.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι τα νέα τριχοθυλάκια δεν πέφτουν ποτέ! Η όποια απώλεια τριχών αφορά σε εκείνες που προϋπήρχαν της μεταμόσχευσης οι οποίες θα πέσουν όποτε ήταν προγραμματισμένο γενετικά να χαθούν. Από τα νέα τριχοθυλάκια θα αναπτυχθούν μαλλιά και ο ασθενής σε ένα χρόνο θα απολαύσει το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο δεν θα διαφέρει από εκείνο που υπήρχε πριν την αραίωση ή την απώλειά τους.