Μια νέα, ελάχιστα επεμβατική μέθοδος υπόσχεται να καλύψει το θεραπευτικό κενό που υπάρχει στην αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου, που οφείλεται σε οστεοαρθρίτιδα και σε άλλες παθήσεις των αρθρώσεων του γόνατος, του ισχίου και του ώμου. Μέχρι σήμερα οι επιλογές των γιατρών ήταν η φαρμακευτική αγωγή, η φυσικοθεραπεία και η χειρουργική επέμβαση. Τώρα υπάρχει μια ασφαλής και αξιόπιστη επιλογή, που τους απαλλάσσει από τον έντονο πόνο, ο οποίος πολλές φορές δυσκολεύει την κίνησή των πασχόντων και εν γένει τη ζωή τους.
«Ο πόνος είναι μια εμπειρία που όλοι αποκτούν από μικρά παιδιά. Μια πτώση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, μια θλάση κατά την άθληση αρκεί για να γνωρίσει κάποιος τη δυσάρεστη αυτή αίσθηση. Είναι ο τρόπος του οργανισμού να προειδοποιήσει ότι κάτι δεν πάει καλά. Στις περισσότερες περιπτώσεις παύει να υπάρχει μόλις επουλωθεί το τραύμα, υποχωρήσει το οίδημα και γενικά θεραπευτεί η αιτία που τον προκαλεί. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που το σημείο που έχει τραυματιστεί ή φθαρεί λόγω υπέρχρησης ή γήρανσης συνεχίζει να πονάει για εβδομάδες, μήνες ή ακόμα και χρόνια μετά. Τότε ο πάσχων καλείται να αντιμετωπίσει τις σοβαρές επιπτώσεις του στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή του, αλλά και στην ψυχολογία του», επισημαίνει ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Dr Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής και Διευθυντής του Τμήματος Αναίμακτης-Μη Μεταγγιστικής Ορθοπαιδικής Χειρουργικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών – Κλινική Περιστερίου.
Οι μεγάλες αρθρώσεις είναι τα σημεία του σώματος που υπόκεινται συχνότερα σε τραυματισμούς (π.χ. ρήξη στροφικού πετάλου του ώμου), αλλά και προσβάλλεται από χρόνια νοσήματα (όπως η αρθρίτιδα).
Πιο συγκεκριμένα, καθώς ο άνθρωπος γερνά ο κίνδυνος εμφάνισης πόνου από διάφορες αιτίες στον ώμο αυξάνεται σημαντικά, και μπορεί να κυμαίνεται από ήπιος έως πολύ έντονος. Τραυματισμοί στο σύμπλεγμα των μυών και τενόντων του στροφικού πετάλου, τενοντίτιδες, θυλακίτιδες, κατάγματα και αρθρίτιδες είναι οι πιο συχνές αιτίες. Αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση λειτουργικής αδυναμίας και μειωμένης ποιότητας ζωής, αφού οι ασθενείς σταδιακά χάνουν το φυσιολογικό εύρος κίνησης του χεριού τους. Οι ίδιες αιτίες είναι και οι συνηθέστερες αιτίες πόνου στο ισχίο και στο γόνατο.
Σύμφωνα με τον Dr Τριανταφυλλόπουλο, η συντηρητική αντιμετώπιση του πόνου και της δυσλειτουργίας των αρθρώσεων περιλαμβάνει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παυσίπονα και φυσικοθεραπείες. Εάν αυτά δεν είναι αποτελεσματικά στην ύφεση του πόνου, δοκιμάζονται ενδαρθρικές ενέσεις στεροειδών. Καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν εγγυάται μόνιμη ή μακροπρόθεσμη απαλλαγή από τον πόνο. Αναλόγως της βλάβης, μπορούν να ανακουφίσουν τον ασθενή από τον πόνο λίγο ή πολύ.
Ο εθισμός στα παυσίπονα και ειδικά στα οπιοειδή μπορεί να έχει πολύ αρνητικές συνέπειες στον οργανισμό, ενώ η κατάχρησή τους μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο. Οι ενδαρθρικές ενέσεις έχουν μόνο προσωρινή αναλγητική δράση, η διατήρηση της οποίας απαιτεί συχνές επαναλήψεις, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, όπως η σηπτική αρθρίτιδα και επιτάχυνσης της καταστροφής του χόνδρου. Οι φυσικοθεραπείες δεν θεραπεύουν την αιτία του πόνου, αλλά ανακουφίζουν από τον πόνο και βελτιώνουν τη λειτουργικότητα μόνο προσωρινά. Στις περισσότερες περιπτώσεις οριστική θεραπεία προσφέρει μόνο η χειρουργική επέμβαση, στην οποία όμως δεν μπορούν να υποβληθούν όλοι οι ασθενείς, κυρίως λόγω άλλων χρόνιων νοσημάτων, όπως η οστεοπόρωση, ύπαρξης μόλυνσης ή ανικανότητα να ακολουθηθούν οι μετεγχειρητικές οδηγίες, κ.ά.
Για τους ανθρώπους που πονούν έντονα και δεν βρίσκουν ανακούφιση με τις συντηρητικές θεραπείες, δεν είναι κατάλληλοι υποψήφιοι για χειρουργικές επεμβάσεις ή δεν μπορούν να υποβληθούν αμέσως σε εγχείρηση για προσωπικούς ή κοινωνικούς λόγους που επιβάλλουν την αναβολή του χειρουργείου για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπάρχει πια ένας ελάχιστα επεμβατικός τρόπος που τους επιτρέπει να συνεχίσουν τη ζωή τους χωρίς να πονάνε. Πρόκειται για την νευρόλυση με χρήση ραδιοσυχνοτήτων, η οποία, χωρίς οπιοειδή, προσφέρει μείωση του πόνου για έως και 1 χρόνο, βελτιωμένη φυσική λειτουργία και μεγαλύτερη ικανοποίηση στους ασθενείς απ’ ότι οι ενδαρθρικές ενέσεις στεροειδών, όπως έχει αποδειχθεί από πολλές μελέτες.
«Ο τρόπος με τον οποίο ο πόνος γίνεται αντιληπτός είναι μέσω της μετάδοσης των ηλεκτρικών σημάτων που στέλνουν τα αισθητήρια νεύρα της τραυματισμένης περιοχής στον εγκέφαλο. Η νευρόλυση ουσιαστικά καταστρέφει αυτά τα νεύρα, οπότε το σήμα δεν μεταφέρεται στον εγκέφαλο, κι έτσι ο ασθενής δεν νιώθει πόνο», μας εξηγεί ο Dr Τριανταφυλλόπουλος και καταλήγει: «Αν και δεν αντικαθιστά τη χειρουργική επέμβαση, η νευρόλυση με το πιο εξελιγμένο σύστημα, το COOLIEF*, είναι ένας ασφαλής και κυρίως γρήγορος τρόπος ανακούφισης από τον πόνο, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ασθενείς νιώθουν πολύ καλά εντός 1-2 εβδομάδων. Σημειωτέον ότι για την πραγματοποίηση της νευρόλυσης δεν απαιτείται εισαγωγή στο νοσοκομείο, ούτε γενική αναισθησία, ούτε τομή. Έτσι, ο κίνδυνος επιπλοκών είναι αμελητέος και οι ασθενείς επιστρέφουν στο σπίτι τους μέσα σε λίγες ώρες, έτοιμοι να ενταχθούν πλήρως στη ζωή τους, χωρίς να έχουν την ανάγκη λήψης ισχυρών αναλγητικών».
